Grand Teton NP Yellowstone NP Wyoming

Dinsdag 29-07-2008
Het is pas 6 uur als we alweer aan het inpakken zijn. We krijgen steeds meer routine in het afbreken van de tenten en het opbergen van de slaapzakken in de (veel te kleine) draagtassen. Als we alles “los” in de auto doen blijft er bijna geen plaats over om te zitten en onze bagage wordt alleen maar meer dus proberen we alles zo klein mogelijk in te pakken….. We hebben vandaag een hele reis voor de boeg helemaal van Bryce naar Grand Teton, ongeveer 700 km. We volgen de Highway 15 naar het noorden, langs Salt Lake City. Het is 4 uur ‘s middags als we een motel (Best Western) boeken in Idaho Falls. Het is te ver om door te rijden naar Grand Teton en daar een camping op te zoeken, deze campings zijn meestal in de loop van de ochtend al vol. Bij het motel is een binnenzwembad waar we eerst wat verkoeling zoeken, daarna gaan we douchen en op zoek naar een shopping mall, meestal zijn dit grote overdekte winkelcentra waar je kunt winkelen en eten. Anne-Joke vindt er wel mooie cowboylaarzen maar een restaurant vinden we er helaas niet. Het is al 8 uur als we richting het centrum rijden op zoek naar een eettentje, als we onderweg een Mc Donalds tegen komen besluiten we daar wat te eten, we hebben allemaal honger en geen zin om nog langer rond te rijden, vandaag genoeg in de auto gezeten…
Op onze hotelkamer staan 2 kingsize bedden en een slaapbank, zo liggen we allemaal netjes op een rij, we slapen er heelrijk, moe als we zijn van het autorijden.

Woensdag 30-07-2008
Het continental ontbijt valt wel erg tegen, de voorgebakken eieren met kaas moet je opwarmen in de magnetron en ze zijn erg zoet. Het brood in Amerika kan soms ook zoet zijn of soms weer zout. Het beleg bestaat vandaag uit pindakaas of jam, gelukkig zijn de bakjes yoghurt wel lekker. Het is een uurtje rijden naar Grand Teton. De eerste camping aan Jenny Lake is al vol als we er komen, bij Colter Bay is nog wel plaats dus rijden we daarheen. Deze camping heeft 350 plaatsen en er is nog plaats genoeg als we er arriveren. Vlakbij is het Jackson Lake, dit is veel groter dan het Jenny Lake. We willen ‘s middags een bootje huren om het meer op te varen maar vanwege de harde wind worden er geen bootjes meer verhuurd vandaag (er zijn er al een paar omgeslagen). We liggen een poosje aan de rand van het meer en genieten van een schitterend uitzicht over het meer met besneeuwde bergtoppen aan de overkant. We lopen een kleine hike van 3 mile (4,5 km) langs het Swanlake en Heronlake, hier zou aan het eind van de middag veel wild te zien zijn. Het was een mooie wandeling maar wild hebben we helaas niet gezien, behalve 2 wilde zwanen. Het Swanlake was bijna helemaal dichtgegroeid met gele waterlelies, alleen in het midden was nog wat open water te zien. Nadat we in het chuckwagon (huifkar) restaurant wat hebben gegeten wordt het alweer donker en tijd om de tent op te zoeken. In dit gebied leven ook een aantal zwarte (bruine) beren en grizzlyberen en we worden geadviseerd om eten, drinken en toiletartikelen in de auto te bewaren zodat ze niet naar de campground worden gelokt. Een beer heeft een erg goede neus en kan eten al op een afstand van mijlen ruiken, bovendien heben ze een heel goed geheugen: als ze eenmaal iets eetbaar hebben gevonden op een bepaalde plaats komen ze er steeds terug in de hoop er weer iets te eten te vinden. Ze willen de beren graag “wild” houden zodat ze geen bedreiging voor mensen vormen en in de wildernis kunnen overleven als het toeristenseizoen voorbij is. Drie weken geleden hebben ze in Grand Teton een beer moeten afmaken omdat hij agressief werd. De tent lijkt lang niet zo veilig meer…..

Donderdag 31-07-2008
Jos en Maja gaan ’s morgens met een gids naar Hidden Falls en Inspiration point. Deze hike begint om half 9 bij Jenny Lake, het is nog best lastig om er op tijd te zijn, de afslagen staan niet zo goed aangegeven en we rijden bijna het park uit ipv naar Jenny Lake. We zijn net op tijd om ons bij de groep aan te sluiten. Met een kleine veerpont gaan we naar de overkant van het meer. De gids vertelt ons veel over de flora en fauna van Grand Teton. Het park is gevormd door verschillende aardverschuivingen, het meer is ontstaan door een gletsjer, langs de rand van het meer liggen de eindmorenen die nog goed zichtbaar zijn als een natuurlijke dijk waarop veel dennen groeien. De Hidden Falls is nog heftiger dan normaal in de zomer, dit komt door de grote hoeveelheid sneeuw die deze winter is gevallen, er komt nog veel smeltwater uit de bergen. Bij Inspiration point hebben we een mooi uitzicht over het meer en de valley. De gids gaat weer terug naar het Visitor Center en laat ons de keuze om terug te gaan langs het meer of de boot terug te nemen. We kiezen de snelste weg: de boot, omdat de kinderen ons al “thuis” verwachten, alles hebben gepakt en de tenten hebben afgebroken, klaar om via Yellowstone naar Cody te rijden, een westernplaatsje ten oosten van Yellowstone. Grand Teton en Yellowstone liggen aan elkaar vast. Als we Yellowstone binnenrijden zien we een bord dat er een weg dicht is maar we realiseren ons pas later dat dit de weg kan zijn waar wij langs gaan. Als we stoppen bij een Visitor center blijkt dat er een bosbrand is niet ver van de plaats waar wij afslaan richting Cody, we kunnen er nog net langs. In het park goed te zien dat er regelmatig bosbranden zijn, veel dode bomen, zwartgeblakerd, het ziet er triest uit. In 1988 was een grote brand waarbij 25% van het park is verbrand. Omdat ze het park op een natuurlijke manier beheren wilden ze de branden eerst niet blussen, toen het steeds heftiger werd zijn ze van gedachten veranderd en hebben wel de brandweer ingeschakeld om het branden onde controle te krijgen. Dat jaar waren Jos en Maja ook in Yellowstone en zijn op een avond langs de kant van de weg gestopt om naar het onweer te kijken. Nog nooit hebben we zoveel flitsen tegelijk gezien. Waarschijnlijk zijn toen een aantal bosbanden begonnen. De dag nadat we het park hadden verlaten richting Grand Teton werd de weg afgesloten vanwege de dikke rook. Na een bosbrand hebben ander planten weer een kans te groeien en ook gaan sommige dennenappels pas open na een grote hitte. Er is goed te zien dat op veel plaatsen weer jonge naaldbomen groeien, ook valt het op dat er veel verschillende bloemen langs de weg staan. Erg mooi! Als we het park weer uit zijn eten we wat in het Parahan restaurant, het is al 3 uur en we hebben trek, dat is maar goed ook want de cody sandwich die we bestellen is supergroot en erg lekker. Een uurtje later arriveren we in Cody, een plaatsje waar Buffalo Bill ooit een hotel en restaurant heeft gebouwd met de naam van zijn dochter: Irma. Hier hebben we op aanraden van Jim, de eigenaar van het bed and breakfast waar we overnachten, lekker gegeten. Als we daarna nog wat door de hoofdstraat wandelen zijn de meeste winkeltjes al dicht. Morgen gaan we hiermee verder.

Vrijdag 1-8-2008
Heerlijk geslapen in het penthouse van Jim en Mary, ze kunnen ongeveer 8 gasten ontvangen in hen bed and breakfast. 5 daarvan kunnen slapen in het penthouse dat achter in hun tuin staat, een knus huisje, leuk ingericht, met eigen badkamer en airco. Na een ontbijt van eigen gebakken brood en roerei met gehakt wijst Jim ons de weg naar het Buffalo Bill museum. Eigenlijk zijn het 5 musea onder 1 dak. We bezoeken het gedeelte over Indianen en over de natuur. Wouter vindt het leuk om de grote verzameling geweren en pistolen te bekijken, het zijn er meer dan 2500! Als Lotte en Anne-Joke genoeg van het museum hebben gezien gaan ze winkelen. Jim brengt hun naar een winkel buiten het centrum waar de prijzen van spijkerbroeken en leren jassen lager ligt dan in het centrum. Later gaan we hier met z’n allen naar terug om spijkerbroeken en een leren jas (met franjes) voor Lotte te kopen. ‘s avonds gaan we weer naar Irma’s restaurant waar op straat een toneelstuk wordt opgevoerd uit de tijd van Buffalo Bill. Onderweg naar de Rodeo is duidelijk te zien dat er bosbanden zijn, de lucht is dik van de rook en je kan de brandlucht ruiken. De zon kleurt vuurrood. De rodeo begint met het volkslied en een gebed voor de veiligheid van de deelnemers. De meeste cowboys worden al binnen 8 seconden van de stier gegooid en krijgen dan geen punten voor de competitie. Behalve het stierenrijden zien we ook een demonstratie slalomrijden en kalfvangen. Het gaat gelukkig snel maar dierenliefhebbers krijgen hiervan ongetwijfeld de tranen in hun ogen.
Wouter doet samen met andere kinderen een wedstrijd om zo snel mogelijk een strik te pakken die om de staart van twee kalfjes zit, omdat alles alleen in het Amerikaans wordt verteld duurt het even voor hij begrijpt wat de bedoeling is, het is een grappig gezicht om alle kinderen achter de kalfjes aan te zien rennen. Na de rodeo zijn we terug naar onze slaapplek gegaan. Het begon al laat te worden.

Zaterdag 2-8-2008
We hebben net als gisteren weer een heerlijk ontbijt gehad. Als we aan het ontbijtzittend samen met Jim, Mary en de andere gasten hebben we het over onze rijs en vertellen we hun wat we allemaal al gezien hebben en wat we nog gaan zien. Ook vertellen Lotte en Anne-Joke wat ze voor opleiding volgen. In Amerika beging je pas aan een mbo of hbo als je 18 of ouder bent. Lotte en Anne-Joke zijn dus erg jong voor Amerikaanse begrippen. Ze vinden het wel erg leuk dat ze een niet allerdaagse opleiding volgen. Lotte laat ook nog wat van de feesten zien op de computer. Ze heeft mogen helpen bij het organiseren van de feesten. Na al dat geklets nog even snel douchen want het begon al laat te worden en we moesten nog een heel stuk rijden. Toen alles inde auto stond hebben we Jim en Mary gedag gezecht en bedankt voor hun goede zorgen.
In de auto op naat Yellowstone!!!!!!!!
We reden door het park en hebben toen een heleboel bizons gezien. Het is een mooi park. Aangekomen op een camping waar nog plek was hebben we snel de tenten opgezet (zo langzamer hand krijgen we daar handigheid in en gaat het steeds sneller). Toen alles opstond en we ‘s avonds zo in bed konden rollen zijn we naar The Old Faithfull gereden. Toen we daar kwamen duurde het nog een klein uurtje voor hij weer ging spuiten. We hadden ondertussen wel weer honger en hebben eerst wat gegeten. We zijn daarna optijd een plekke gaan zoeken op één van de vele bankjes. Het duurde best even voor hij echt ging spuiten. Toen hij klaar was kwam Jos met de mededeling dat hij geen foto heeft kunnen maken omdat de batterijen leeg waren. Toen hebben we nieuwe gekocht en gewacht tot de volgende keer dat hij ging spuiten. Toe hebben we hem wel op de foto kunne zetten. Na dat we daarna weer wat zijn gaan eten hebben we nog maar 10 min. gewacht tot hij weer ging spuiten. Daarna zijn we weer terug naar de camping gereden. Toen we daar aankwamen was het alweer donker. Er waren heel veel sterren en daarom hebben we nog even met zijn allen sterren gekeken. We hebben ook een paar vallende sterren gezien. Toen werd het koud en lage er al mensen te snurken op de camping (dat was duidelijk te horen) daarom zijn wij ook maar gaan slapen.