Zion Canyon en Bryce Canyon

Vrijdag 25-7-2008
Vanmorgen weer alle spullen gepakt, een douche genomen en lekker ontbeten in het hotel. Daarna de auto volgepakt en de navigatie ingesteld op Zion Canyon, een afstand van ongeveer 185 mile via de Highway 15 richting het noorden. Het is rond haf 1 als we er arriveren. Onderweg bij een Big 5 nieuwe luchtbedden gekocht voor Jos en Maja, want elke nacht op de grond wakker worden en weer blazen is geen pretje. Aangekomen bij het Visitor Center blijkt dat de camping waar we wilden overnachten (Wachtman) al vol te zijn, een stukje verderop is de South Campground waar nog volop plaats is. We zoeken een mooi plaatsje niet te ver van de toiletten. Ook hier alleen w.c.’s en wasbakken met koud water, geen douches te vinden op de camping. Als we onze 3 tentjes willen opzetten komt de parkranger ons vertellen dat er niet meer dan 2 tentjes mogen staan, terwijl er ruimte genoeg is om wel 6 tentjes op te zetten. Gelukkig hebben onze buren maar 1 tentje staan en hebben zij er geen bezwaar tegen dat we de tent van Lotte op hun stukje zetten. De kosten zijn 16 dollar per nacht, lekker goedkoop. We gaan in Springdale wat boodschappen doen zodat we morgen bij de tent kunnen ontbijten. Daarna gaan Jos en Maja met de auto naar de camping, de kinderen willen nog wat shoppen en komen lopend terug. Als ze bijna op de camping zijn begint het te regenen, eerst zachtjes, maar plotseling lekker hard. ‘s Avonds eten we wat in Springdale, morgen willen we gaan barbecuen , de inkopen doen we morgen wel want in deze hitte blijft vlees niet zo lang goed. Het is inmiddels weer droog, vannacht wordt het ongeveer 12 graden, niet zo warm als in Las Vegas maar ook niet zo koud als in Yosemite.

Zaterdag 26-7-2008
7 uur ontbijten aan de eigen picknicktafel, daarna gaan Jos en Maja een Hike maken naar “Angels Landing”, een hike van 5 miles die ongeveer 4 uur zal duren. We gaan er met de gratis shuttlebus naartoe en stappen uit bij de halte “The Grotto”. Aan de overkant van de weg begint et pad naar de top. Het begin in nog vlak mar al snel wordt het steiler. Het geasfalteerde pad gaat met haarspeldbochten omhoog. Na 2 mile en een behoorlijk aantal ingelaste pauzes bereiken we Walters Wiggles met een mooi uitzicht, het pad gaat verder over een smalle richel die soms maar 1 meter breed is, aan beide kanten een diepe afgrond, voor de veiligheid zijn er kettingen geplaatst om je aan vast te houden. De laatste 0,5 mile gat stijl naar boven, meestal met een ketting langs de rotsen als houvast of om jezelf naar boven te trekken. Op mijn vraag aan voorbijgangers of er nog steeds Engelen zijn is het antwoord: “Nu jij er bent wel”, leuk hè?! Eenmaal boven een schitterend uitzicht over het dal met het slingerende riviertje. Adembenemend!! De zon komt weer door de dunne bewolking heen, gelukkig is het vandaag niet zo warm als gisteren want ik weet niet of ik het dan wel had gered om de top te bereiken. De afdaling is na het stuk met de kettingen een stuk eenvoudiger dan de heenweg. Na 3,5 uur zijn we weer terug bij de busstop. We nemen de bus terug naar het Visitor center dat vlak bij de camping ligt. Lotte, Anne-Joke en Wouter hebben vandaag uitgeslapen en zitten te kaarten als we aankomen. ’s middags besluiten we met de bus naar het eindpunt te gaan waarvandaan een pad loopt naar “The Narrows”. We stappen uit bij de laatste halte en volgen het pad 1,4 mile tot het eind, het riviertje ziet er nu rustig uit maar kan zomaar veranderen in een woeste watermassa die dode bomen en takken met zich meesleurt (dit kan als er mijlen verder noodweer is) Maja vindt het te eng om over de glibberige stenen te lopen en blijft lezend in een spannend boek achter terwijl de rest door het riviertje verder stroomopwaarts gaat naar de plaats waar de rosten steeds dichter bij elkaar komen. Gelukkig zonder onverwachte vloedgolven kunnen we een uurtje later weer met de bus terug naar onze camping. De barbecue die we in gedachten hadden stelen we uit en we gaan net buiten het park wat eten. Het onweert en regent ‘s avonds nog wat maar niet veel.

Zondag 27-7-2008
We Pakken onze spullen weer in en stouwen alles in de auto die steeds voller lijkt. Als ontbijt hebben we een paar overgebleven boterhammen en een plakje ham en kaas. Vandaag gaan we op weg naar Bryce Canyon. Het is maar 88 miles (141 km). Bryce Canyon heeft maar één toegang via het noorden (UT12 en UT63) vlak voor we er zijn brunchen we bij een restaurant waar ze zelfgemaakte taart hebben van allerlei soorten fruit en lekkere soep. Eenmaal in het park zoeken we een campingplaats op de North Campground. Alweer een camping met alleen wc’s en geen douches, de douches zijn wel op loopafstand bij de General Store, waar je voor 2 dollar 10 minuten kan douchen. Op deze camping mogen wel 3 tentjes per plaats, dat komt goed uit. Nadat we onze tentjes hebben opgezet begint het te regenen en gaan we schuilen in het Visitor Center, een mooie gelegenheid om ons voor te bereiden op de wandeling die we morgen willen maken. Om 5 uur (het is weer droog) begint er een wandeling langs de Rim, dit is een pad langs de bovenrand van de Canyon met een schitterend uitzicht in de Canyon, met een Ranger. Hij vertelt van alles over de dieren in de Canyon, de zwarte beer, de coyote, bergleeuwen, wilde kalkoenen, en over de planten in het park. Bijna alle naaldbomen zijn aangetast door een zwam die onder de bast leeft en een zoete geur verspreidt, kevers worden hierdoor aangetrokken, zij boren zich een weg door de bast en zorgen zo voor de verspreiding van de stuifmeelkorrels. Iedereen drukt zijn neus tegen de stammen om de zoete geur op te snuiven. Er zijn ook plantjes die hun blaadjes vertikaal hebben staan om zo tegen te gaan dat ze teveel zonlicht opvangen en uitdrogen. Omdat de Canyon vroeger een meer was zijn er ook fossielen gevonden van schelpdieren. Na deze wandeling halen we Lotte op bij de tent en gaan we eten waar we ook ’s morgens ons late ontbijt hebben gehad. Het giet als we klaar zijn met eten en we kunnen niets anders doen dan weer vroeg naar bed…..

Maandag 28-7-2008
Onze tent is nog een beetje nat als we wakker worden, het was vannacht maar een graad of 9 en niet echt warm. Gelukkig is het nu wel droog en schijnt de zon al, de voorspellingen zijn weer zonnig met eind van de middag misschien een onweersbui. Jos, Maja, AnneJoke en Wouter staan vroeg op en gaan een wandeling doen onder in de Canyon. We beginnen bij Sunrise Point met Queens Garden Loop, hiervoor dalen we eerst af in de Canyon, de rotsen lijken wel door beeldhouwers bewerkt, in werkelijkheid is dit ontstaan doordat water in de rots is bevroren en zo de erosie heeft veroorzaakt. Door de verschillende hardheid van de lagen gesteente zijn bijzondere vormen ontstaan. De kleur van de steen varieert van zacht geel tot donker oranje/rood en soms ook wat roze. Nadat we een groot gedeelte van Queens Garden hebben gelopen nemen we een stukje van de Navajo Loop Trail, hier staan grote Douglassparren. Bij Thors Hammer gaan we verder met de Peekaboo Loop. Dit is een steile maar spectaculaire wandeling. Net als je denkt dat je bijna boven bent gaat het pad weer steil naar beneden, dit betekent dat je later weer omhoog moet klimmen …… Op de helft van de Peekaboo Loop gaan Anne-Joke en Maja voor de korte route naar Bryce Point waar ze de gratis shuttle bus nemen naar de General Store, met een kopje thee en een glas cola wachten ze tot Wouter en Jos arriveren, zij hebben de lange route gekozen: eerst de Peekaboo Loop afmaken en daarna pas naar Sunset Point. Moe maar voldaan en met een hele rits aan foto’s gaan we terug naar de tent waar Lotte heerlijk haar boek heeft zitten lezen. ‘s middags heeft niemand meer zin om veel te wandelen, we gaan naar het Visitor Center om een CD te kopen van Shelley. Daarna wat spullen kopen bij de supermarkt en wat shoppen bij de kleine winkeltjes. Het blijft vandaag lekker droog, geen onweersbuien te zien, dus we kunnen een spelletje klaverjassen aan onze picknicktafel. Het is er nog steeds niet van gekomen om hout te kopen (hout sprokkelen mag niet in de Nationale parken) en een kampvuur te maken. Misschien doen we dat in Grand Teton of in Yellowstone wel.