11e/12e week Nieuw Zeeland

Woensdag 24 december.
Vandaag vertrekken we richting Kaikoura waar we naar walvissen willen gaan kijken. Onderweg moeten we boodschappen doen want het meeste is zo'n beetje op en morgen op eerste kerstdag is alles gesloten. Na ongeveer een uurtje rijden laten we de bergen achter ons en we rijden richting Springfield. Naast veeteelt zien we hier erg veel akkerbouw, het landschap wordt steeds vlakker. In Oxford, een iets grotere plaats, doen we boodschappen en toevallig lopen we langs de library dus we besluiten weer een verslag on-line te zetten. We zitten zodoende anderhalf uur in de library. Maja zou ook nog even naar de kapper willen maar deze is voor vandaag helemaal volgeboekt, dat wordt dan pas na de kerstdagen. We proberen ook nog wat geld te pinnen maar de geldautomaat is tijdelijk buiten werking (net als soms in Nederland, grrr). We rijden verder naar de kust, bij Gore Bay, vlak onder Cheviot, kun je volgens Maja vrij kamperen. We rijden de camping op en al gauw komen we er achter dat je hier wel moet betalen. We besluiten hier toch te blijven want de camping ziet er leuk uit. Omdat de eigenaar er niet meer is moet je geld in een envelop doen en deze onder de deur door schuiven. 28 Dollar voor een nacht kost de camping maar omdat we geen geld meer gepind hadden komen we met een 5 dollarbiljet en een heleboel kleingeld niet verder dan 17 dollar. We doen alles in de envelop schuiven het onder de deur door en zullen wel zien wat er van komt. Na het eten maken we nog een strandwandeling. Op het strand komen we een Australische familie tegen, we raken aan de praat en ze drukken ons op het hart dat we naast het whale watchen toch zeker naar de zeehonden moeten gaan kijken, op dit moment worden er veel jonge zeehondjes geboren.
Donderdag 25 december.
Eerste kerstdag, het kerstgevoel is er niet echt want we staan langs het strand en het is prachtig weer en heerlijk warm. De familie missen we wel natuurlijk en met oud en nieuwjaar gaat dat ook gebeuren maar we slaan ons er wel door heen. ‘s Morgens loopt Jos naar Barry, de eigenaar, en verklaart het envelopje. Het kerstgevoel overheerst, we hoeven het restant niet meer bij te betalen, en met een gerust hart rijden we verder naar Kaikoura. We rijden eerst naar de camping, Maja wil voor we naar de zeehonden gaan kijken eerst een was in de wasmachine doen. Vlak boven Kiakoura zijn 2 zeehondenkolonie’s. De eerste bekijk je vanaf een platform en je kunt er niet al te dicht bijkomen en er zijn inderdaad veel jongen. Daarna rijden we naar een waterval, want daar zouden ook zeehonden liggen maar we zien niks. Terug bij de camper zien we dat we de weg over hadden moeten steken richting de zee. Een eindje verderop liggen wel veel zeehonden en via de rotsen kun je er vlakbij komen. Op een gegeven moment staan we op een rots en 3 meter onder ons is net een jong zeehondje geboren, de nageboorte ligt er nog. Terug op de camping zien we dat het ondertussen erg druk is geworden voor ons staat een busje en een jongen en een meisje zitten aan de picknicktafel. We raken aan de praat. Zij heet Michelle en hij heet Jeremy. We praten eerst wat Engels maar al snel blijkt dat zij ook Nederlands spreken. Het zijn Belgen en ze komen uit Gent. We besluiten wat te drinken en zo wordt het toch nog erg gezellig en ongemerkt laat.
Vrijdag 26 december.
Vandaag gaan we naar walvissen kijken en andere zeedieren als we die tegenkomen. Om kwart over 8 moeten we bij het kantoor van Whale Watch zijn maar omdat we voor die tijd nog met het thuisfront willen skypen verlaten we al vroeg de camping. Op de camping is het nog erg stil en op de tafel van Michelle en Jeremy leggen we een briefje waarop we ze nog een goede verdere vakantie wensen. Om kwart over 8 zijn we bij het kantoor van Whale Watch. Terwijl we inchecken zwemt er een groep dolfijnen voor de kust, dat is voor vandaag onze eerste kennismaking met het wildlife in de oceaan. Eerst krijgen we een instructiefilm waarna we per bus naar de boot gaan. We varen ongeveer 4 tot 5 kilometer uit de kust waar de potvissen zich bevinden. De potvissen die hier voorkomen zijn allemaal mannetjes, voor de vrouwtjes en jongen is het water hier te koud. De mannetjes komen hier als ze ongeveer 10 jaar oud zijn en blijven hier tot ze volwassen zijn, waarna ze deze wateren af en toe verlaten. De minimale diepte voor een potvis is ongeveer 400 meter. Vlak voor de kust van NZ en bij Kaikoura wel heel dicht langs de kust, loopt een canyon (trog) die op sommige plekken 5 km breed is en een diepte heeft van maximaal 1600 meter. In die diepe wateren leeft de reuzeninktvis die een groot deel van het voedselpakket van de potvis vormt. De lengte van de canyon is 1700 km. We zien 2 walvissen (potvissen) beiden zijn ongeveer 18 meter lang het is prachtig kijk maar naar de foto's. Als we terug varen naar de haven komen we in een groep van wel 400 Dusky dolfijnen terecht super! Op een gegeven moment denk ik dat de dolfijnen het net zo interessant vonden als de mensen aan boord want ze haalden de gekste capriolen uit. Jammer genoeg moeten we na een poosje weer verder. Al met al was het super leuk. Als we terug komen bij de camper gaan we eerst om boodschappen en de rest van de dag gaan we relaxen. Terug op de camping ligt er nog een briefje van Michelle en Jeremy zij wensen ons nog een super verblijf in NZ en alvast een goed 2015, leuk.
Zaterdag 27 december.
We rijden weer terug naar de westkust richting Greymouth, we gaan van de Pacific Ocean terug naar de Tasman Sea waar we vandaan kwamen. Naar Kaikoura zijn we via Arthur's Pass gekomen en we gaan terug via Lewis Pass die iets noordelijker ligt. We rijden van de ene oceaan naar de andere in 2 dagen. We rijden langs/door de Inland Kaikoura Range en door de Spencer mountains, het landschap is erg afwisselend en schitterend. Vandaag willen we tot Reefton rijden want vlakbij is een DOC camping. Reefton is een oud mijnstadje, rond 1860 werd in de buurt goud gevonden en nu wordt er veel steenkool gewonnen die voor het grootste deel naar Azië gaat. Rond en net voorbij Springs Junction zie je ontzettend veel brem die op dit moment geel bloeit het is een mooi gezicht maar een doorn in het oog van veel Nieuw-Zeelanders. Brem, broom (Cytisus scoparius) is hier geen inheemse plant en woekert hier welig. Zo zijn er nog een heleboel planten die met de beste bedoelingen hier naartoe gebracht zijn maar nu een plaag vormen. De ergste zijn, Pampas gras
(Cortaderia selloana/jubata), Agapanthus, aronskelk (Zantedeschia aethiopica) en bepaalde bamboe soorten. Rond 3 uur zijn we in Reefton, van de eens zo grote welvaart is nu nog bar weinig over, alles ziet er nog wel aardig uit maar het is wel vergane glorie. We eten en drinken wat en rijden verder naar de DOC camping, Slab Hut Creek, we zetten de camper in de buurt van nog een camper en verder staan er nog een aantal tenten. Al gauw maken we een praatje met onze buren en het blijken Nederlanders te zijn, Henk en Wilma, die al ruim 40jaar in NZ wonen. Op een gegeven moment valt het woord klaverjassen, ze blijken dat te kunnen en we spreken af om vanavond een potje te klaverjassen.
Zondag 28 december.
Wim is jarig. We vernemen dat er in de Heen behoorlijk gefeest wordt. Gisteravond hebben we lekker geklaverjast, Henk en Wilma waren het spelletje niet verleerd. Gezellig weer zo'n avondje. Jos en Wilma wonnen maar het verschil was maar klein. 's Ochtends nemen we afscheid van Henk en Wilma en we vertrekken richting Greymouth. Onderweg bezoeken we Waiuta, dit was vroeger een welvarend dorp, omdat er goud gevonden werd maar toen er geen goud meer werd gevonden liep Waiuta leeg en nu woont er niemand meer. We hadden gedacht dat er nog redelijk wat gebouwen zouden staan maar er was niet heel veel meer te zien. Verder naar Greymouth, daar hebben we boodschappen gedaan. We wilden nog iets speciaals kopen, daar hebben we nog voor rond gekeken maar we konden niet slagen. We zijn toen maar verder naar Hokitika gereden, even rond gekeken naar het strand gegaan en in nog wat winkeltjes gekeken. In Hokitika zijn veel greenstone/jade bewerkers, van de greenstone/jade worden veel sieraden gemaakt. Net onder Hokitika aan Lake Mahinapua hebben we overnacht.
Maandag 29 december.
's Ochtends zijn we eerst terug gereden naar Hokitika om met de familie te skypen. We hebben gezongen voor Wim en ook nog even gesproken met Lotte, het gaat lekker in Oostenrijk dus dat voelt allemaal wel goed. In Nederland en in Oostenrijk sneeuwt het momenteel volop en dat is ook weer leuk. Hier is het vandaag lekker warm, ongeveer 23 graden en het zonnetje schijnt. We rijden naar Franz Josef Glacier. Rond 3 uur komen we daar aan, we gaan naar het visitorscenter voor informatie. Morgen gaan we misschien naar de gletsjer kijken maar nu gaan we naar Okarito, daar is een leuke camping en in de Okarito Lagoon kun je mooi kajakken, wat we morgen willen gaan doen. De weer berichten voor morgen zijn maar matig, het regent hier ruim 4000 millimeter per jaar dus afwachten wat het morgen wordt.
Dinsdag 30 december.
Vannacht heeft het al redelijk wat geregend en het ziet er bewolkt uit. We worden langzaam wakker en doen alles op ons gemakje want vanaf 12 uur kunnen we pas een kajak huren. In de loop van de morgen regent het nog af en toe, maar langzaam ziet het er toch iets beter uit. We gaan een strand wandeling maken en lopen via het kajak verhuurbedrijf weer het dorp in richting de camping. De eigenaar roept ons en zegt dat we al wat eerder kunnen gaan kajakken. We lopen naar de camping pakken wat spullen en lopen weer terug. De eigenaar stelt voor om ons een eindje met de auto weg te brengen. Het waait nogal en dan hoeven we niet tegen de stroom en de wind in te peddelen. We besluiten zijn advies te volgen. In 2 uur tijd peddelen we genietend van de rust terug naar de steiger waar we de kajak kunnen achterlaten. Onder weg komen we allerlei vogelsoorten tegen waaronder 2 zeldzame white herons. Vervolgens rijden we richting Franz Josef Glacier. Hier bezoeken we een onderdeel van het DOC, waar ze kiwi eieren uitbroeden, soms zijn die in de natuur al een poosje bebroed. De kuikens worden opgekweekt en daarna weer uitgezet. Kiwi's leggen in verhouding hele grote eieren (1/5 van de lichaamsomvang van het vrouwtje), de kuikens zijn nestvlieders en zijn erg snel zelfstandig. De reden dat ze veel eieren uit de nesten halen is dat de overlevingskans in de natuur erg klein is en op deze manier proberen ze de populatie weer wat op peil te krijgen. Zo hebben we onze eerste levende kiwi's gezien, helaas mochten we geen fototoestel meenemen. We rijden verder naar de gletsjer, we wandelen naar het begin, eigenlijk beter het einde van de gletsjer, erg mooi bekijk de foto's maar het weer had ietsje beter gekund maar goed je kunt niet alles hebben het was gelukkig droog. Wat ook vreemd is dat je eerst aan het strand staat en even later en maar 25 km verder aan de voet van een gletsjer. Morgen gaan we richting Fox Glacier en daarna richting Haast.
Woensdag 31 december oudjaarsdag.
Vannacht is het gaan regenen, dit keer regent het pijpenstelen en dat doet het al redelijk lang. Op de camping staan al grote plassen water. We besluiten om Fox Glacier maar niet te bezoeken want met de regen en wolken wordt dat niks. We vertrekken richting Haast en we zullen wel zien. Door de vele regen veranderen stroompjes in rivieren en langs alle kanten komt water uit de rotsen langs de weg. Op een gegeven moment staan we stil want door het vele water is er grond, grote stenen en hout op de weg gespoeld dat eerst met een shovel van de weg af geschoven moet worden. Gelukkig staan we niet al te lang stil. Voorbij Fox Glacier wordt het weer iets beter. We stoppen bij een uitkijkpunt langs de weg en daar komen we een nichtje tegen van Jos en Lineke Kodde. Net na de middag komen we aan in Haast we moeten tanken en wat boodschappen doen. Daarna willen we doorrijden naar Jackson Bay want daar schijnt een bijzondere eetgelegenheid te zijn, het is een soort viscafetaria je kunt er friet krijgen met daarbij allerlei soorten gefrituurde vis zelfs kreeft. Bij het tankstation zien we dat het cafetaria maar tot half 4 open is vanwege oudjaar, we besluiten er toch naar toe te rijden. Om 3 uur zijn we er en het is echt een bijzonder cafetaria. Het leek op soort lange woonwagen 2,5 meter breed en hooguit 15 meter lang er konden 18 mensen eten en het zat helemaal vol, er gingen net 2 mensen weg dus we konden gelijk gaan zitten. We hebben heerlijk verse fish and chips gegeten. Daarna hebben we nog even rondgekeken in Jackson Bay. Tussen Jackson Bay en Haast in Okoru gaan we naar een camping als we aan komen is het erg stil. Er is wel een gezellige keuken/kantine dus daar nestelen we ons er is een tv, er staan heerlijke banken en het is er warm. In de loop van de avond zitten we toch met zo'n 20 personen in de kitchen, dus misschien wordt het nog gezellig. Een aantal mensen gaat toch naar hun tent, camper of cabin, wij, vier Duitsers en 8 Noren blijven. Wij gaan met een Duits stel uit Bayern en spelletje Yahtzee spelen, ze heten Peter en Andrea. De Noren gaan tegen kwart voor 12 naar hun campers, de rest blijft en vieren samen nieuwjaar. De 2 andere Duitsers zijn 2 vrienden eentje is al meer dan een half jaar in NZ de andere nog maar net 2 weken. We kletsen nog gezellig en drinken er nog één op een goed 2015 en om half 2 gaat iedereen naar bed.
Donderdag 1 januari.
Als we opstaan rond 9 uur is het stralend weer, hoe anders dan gisteren want toen was het hondenweer. We willen vandaag naar Wanaka dat is ongeveer 2 uur rijden. We rijden door het Mount Aspiring National Park over The Haast Highway, SH6. We hebben gelezen dat er in het Park veel mooie korte wandelingen zijn van 15 minuten tot anderhalf uur. We kiezen er 5 uit en zo wordt de rit naar Wanaka zomaar met 4 tot 5 uur verlengd maar het is zeker de moeite waard. Aan het eind van het park rijden we nog langs 2 grote meren, Lake Wanaka en Lake Hawea. In Wanaka aan de andere kant van de bergen is het lekker warm toch zeker 25 graden en alles ziet er droog uit, heel anders dan aan de Westkust. In het park maken we ook nog een praatje met een 3-tal wat oudere Nieuw-Zeelanders. Ze wonen in Wanaka maar ze zijn de plaats ontvlucht omdat het er erg druk is op dit moment. Afgelopen nacht was er een New Years festival. We hopen dat we dan nog maar een plekje kunnen vinden op een camping. In Wanaka is het inderdaad erg druk en we rijden daarom eerst naar een camping. Daar is er gelukkig nog wel een plekje maar het was echt de laatste. Op de camping hebben we WiFi dus we kijken even of we nog contact kunnen maken met het thuisfront. Het is bijna half 5, we twijfelen of het zal lukken maar Anne-Joke en Wim zijn nog wakker. We skypen even en zien dat het in Holland erg gezellig is maar ondertussen toch wel bedtijd voor de feestvierders. (alsof wij daar invloed op hebben vanuit Nieuw Zeeland…) We gaan terug naar het centrum van Wanaka het is er gezellig druk, we doen wat boodschappen en pakken een terrasje want het is nog steeds heerlijk warm. Morgen willen we richting Queenstown, een wat grotere plaats waar men vooral veel bijzondere activiteiten kan doen zoals bungyjumpen, skydiven etc. Ook daar zal het erg druk zijn, zo net in het begon van de zomervakantie voor de kiwi’s.