6e week Nieuw Zeeland

Dinsdag 4 november.
Vanmorgen moesten we om 10.45 uur in Waitomo zijn want om 11.00 uur vertrokken we per bus naar 2 grotten om de beroemde glimwormen te gaan bekijken. De eerste grot was wel mooi maar er waren maar weinig glimwormen. Gisteren toen we bij de Natural Bridge overnachtten en we daar in het donker naar toe gelopen zijn, zaten er veel meer glimwormen en dat was al mooi. Na het bezoek aan de eerste grot liepen we naar de tweede grot. Iedereen kreeg een witte helm op met een mijnwerkerslampje. In de tweede grot stroomde een riviertje dus we moesten in een bootje de grot in, hier zaten wel ontzettend veel glimwormen en het was echt prachtig om te zien. Af en toe gaf onze gids harde klappen op de boot en door de trillingen in de lucht gingen nog meer wormen glimmen. Al met al een bijzondere ervaring. Of de foto's goed gelukt zijn weet ik niet want het viel niet mee om een goede foto te maken.
Hierna wilden we naar Ngaruawahia, net boven Hamilton, rijden om daar een camping te zoeken. Nog even gauw boodschappen doen. In de winkel vroegen we aan een meisje waar in de buurt de camping was, ze raadde ons echter af om hier op de camping te gaan staan in deze plaats wonen bijna uitsluitend Maori's, we keken nogal op van dit advies maar hebben de raad toch maar opgevolgd. De camping in Hamilton lag vlakbij het centrum en 's avonds zijn we nog even in een Ierse pub wat gaan drinken.
Woensdag 5 november.
's Ochtends zijn we in het centrum van Hamilton naar de bibliotheek gegaan om te internetten op deze manier kan Maja meer foto's bij de verslagen zetten en dat is uiteindelijk ook gelukt. Toen dit klusje geklaard was zijn we naar het Waitakere Ranges Regional Park gereden. Dit park ligt links naast Auckland aan de Tasman Zee en volgens mij is de Tasman Zee een gedeelte van de Indische Oceaan.
We staan nu in Piha aan de kust op een DOC camping, DOC betekent Departement of Conservation. Deze campings zijn erg primitief, er is alleen een toilet en koud water soms zijn er ook douches maar dan wel met koud water. Ze zijn wel erg goedkoop, een overnachting kost maar 6 NZD per persoon, dat is ongeveer 4 EURO. Voor het eten hebben we de Kitekite wandeling gedaan naar de Kitekite Falls 2km en na het eten zijn we naar de Tasman Zee gelopen. We wilden een zonsondergang in de oceaan fotograferen, maar voor de tweede keer is dit mislukt. De eerste keer waren we te laat en nu is het bewolkt. Vandaag is het één of andere feestdag in NZ en er wordt overal vuurwerk afgestoken. Morgen zal ik eens informeren wat het precies was.
Donderdag 6 november
Even terugkomen op gisteren het vuurwerk van gisteravond was vanwege een Engelse feestdag die ook in NZ gevierd wordt namelijk Guy Fawkes Day. Er wordt gevierd dat in het verleden er iemand is geweest 'Guy Fawkes' die in Londen The Houses of Parlement heeft willen opblazen maar helaas was dat mislukt. Vroeger vierde men dit met grote brandstapels met daar op een vogelverschrikker die de dader moest voorstellen tegenwoordig dus met vuurwerk.
Vandaag hebben weer ons best gedaan vanmorgen zijn we Lion Rock opgelopen.
Lion Rock is een grote pukkel op het strand vlak voor Piha maar toch redelijk hoog je mocht niet helemaal tot de top, dat was te gevaarlijk. Daarna reden we naar Muriwai Beach om naar een broedende kolonie Jan van Genten te gaan kijken. Maar onderweg kwamen we langs de Fairy Falls en in onze atlas die we van Lorraine hadden mee gekregen stond dat deze erg mooi was en daar heeft ze gelijk in. Maar er stond niet bij dat het toch een hele onderneming is om er te komen. Onderweg kwamen we nogal wat hijgende mensen tegen en dat was niet voor niets. De route telt 526 treden en dat twee keer (eerst omlaag, daarna omhoog), maar goed het was mooi en zo kom je ook aan je dagelijkse portie lichaamsbeweging. Door naar de Jan van Genten. Leuk om te zien ze zitten echt zo in slagorde te broeden. Het aflossen van de partners tijdens het broeden gaat gepaard met allerlei liefkozingen en soms wordt er tussen door snel even gepaard. Het is nog niet al te laat dus we rijden nog even door en we moeten ook nog boodschappen doen. We staan nu in Parakai vlakbij Helensville.
Vrijdag 7 November
Vandaag zijn we van Parakai, bij Helensville, naar Dagaville gereden onderweg hebben we het Kauri Museum in Matakohe bezocht. Er wordt van alles tentoongesteld over de Kauriboom, over het kappen van de bomen het verwerken en gebruik van het hout. Het kaurihout is bijzonder goed hout het wordt (of werd er is niet veel meer) voor allerlei doeleinden gebruikt, meubels, bielzen, woningen, gebruiksvoorwerpen, in de scheepsbouw, etc. Naast het hout werd er ook veel tentoongesteld over de ' Gum ' dit is het hars van de kauriboom die ook een grote waarde heeft. Kauribomen produceren erg veel hars bij beschadiging van de bast, zo beschermt de boom zich tegen het indringen van ziekteverwekkers en parasieten die de boom kunnen verzwakken. De gum valt in grote en kleine brokstukken uit de boom. Hoe ouder de gum hoe harder en waardevoller. De gum wordt gebruikt voor het maken van sieraden, verwerkt in verf, gebruikt als was en het maken van kunstvoorwerpen. Verder was er veel te zien over hoe de pioniers leefden toen ze NZ ontgonnen en men liet ook zien hoe NZ veranderde van een land met veel bomen in een land geschikt voor landbouw. In Dargaville stonden we op een camping in het stadje. Het was een gezellig plekje en redelijk luxe, naast onze staanplaats hadden we een cabine met wc en douche, we hadden een sleutel zodat wij deze wc en douche alleen konden gebruiken.. Toen we aankwamen waren we nog maar alleen maar al snel kwam er een wat oudere Nieuw-Zeelander en daarna nog 3 Nederlanders uit de Achterhoek.Al snel zaten we met z'n zessen met een borrel gezellig te kletsen. De Nieuw-Zeelander hete Ian Melville. Na een poosje gingen de Achterhoekers eten klaarmaken en wij en Ian besloten om wat te gaan eten in het restaurantje naast de camping, Jo's Home Cookery. Het was erg gezellig en we moesten Ian beloven als we weer naar het zuiden kwamen we bij hem langs zouden komen we konden gemakkelijk een nachtje bij hem staan, we gaan kijken of dit gaat lukken.
Zaterdag 8 november
's Ochtends nemen we afscheid van Ian en de 3 Achterhoekers en wij gaan vandaag de echte grote Kauritrees bekijken. We hebben er al een aantal gezien maar dat waren maar kleintjes, de reuzen zijn vandaag aan de beurt. Eerst rijden we naar het Trouson Kauri Park waar we een wandeling maken. Tijdens deze wandeling komen we veel grote Kauri's tegen. Voor je het park in gaat moet je je schoenzolen schoonmaken en ontsmetten dit herhaal je als je het park weer uit gaat. Er is een ziekte die de Kauri's aantast en er uiteindelijk voor zorgt dat die dood gaat, op deze manier probeert men dat te voorkomen. Veel van de paden zijn houten vlonderpaden dit doet men om de wortels van de kauribomen te beschermen want een kauriboom wortelt erg oppervlakkig. Vervolgens rijden we naar het Waipoua Forest, daar zien we eerst de Four Sisters, daarna de Yakas en als laatste Tana Mahuta. Voor de Yakas moeten we een heel eind wandelen maar al met al was het de moeite meer dan waard. Na al die bomen rijden we naar Rawene, dit plaatsje ligt aan een zeearm redelijk landinwaarts en het is er schitterend, de camping is een van de mooiste de we tot nu toe in NZ hebben gezien. Morgen moeten we eerst met een pontje de zeearm oversteken om verder te kunnen we rijden niet de snelste route naar Cape Reinga maar het is wel mooi. Het is nog 3 uur rijden naar de noord kaap.
Zondag 9 november
's Ochtends om half 11 pakken we de Ferry en daarna rijden we naar de kaap. Onderweg stoppen we bij het informatiecentrum in Kaitaia. Even wat vragen en wat foldertjes meenemen, eten en weer verder. De eerste afslag naar Ninety Miles Beach pakken en we rijden naar het strand. Inderdaad een lang en mooi strand, en na een poosje rijden we weer verder. In Houhara doen we nog een paar boodschappen. We rijden door naar een DOC camping aan het Tapotupotu Beach vandaar uit is het 5 km lopen naar Cape Reinga. We installeren ons op de camping en lopen naar het beginpunt van de wandeling naar Cape Reinga. Het is maar 5 km maar het is zwaar en je doet er gemiddeld 3 uur over dus in totaal ongeveer 6 uur voor de heen- en terugreis. We besluiten om morgen naar de kaap te lopen en de rest van de dag lekker te relaxen want we zitten aan een prachtig strand en het is heerlijk weer. Over het weer hebben we sowieso de laatste dagen niet te klagen want we hebben veel zon en het is lekker warm.
Maandag 10 november
We staan niet al te vroeg op en na het ontbijt maken we ons klaar voor de wandeling naar Cape Reinga. We nemen van alles mee want je weet maar nooit, water, lunchpakket, regenjassen, extra trui, zonnebrand en muggenolie. Of dat nou allemaal echt nodig is? Maar je weet maar nooit beter mee verlegen dan om verlegen. Als we nog maar net op pad zijn komen we al een man en vrouw tegen daar kijken we van op want die moeten dan toch wel heel vroeg van de andere kant vertrokken zijn en echt vermoeid zien ze er ook niet uit, misschien valt de zwaarte dan toch wel mee. Later maakt een Limburgs echtpaar met ons een praatje op Cape Reinga. Het waren de man en vrouw die we in het begin van de wandeling tegen kwamen, ze vroegen ons hoe het was gegaan. Zij waren terug gelopen want ze hadden het niet zien zitten om heel het stuk naar de kaap te lopen. Het was inderdaad zwaar maar wel heel mooi. Onderweg naar de kaap kwamen we ook nog een jongen en meisje tegen die volgens mij het hele stuk hardlopend deden, ongelooflijk. In totaal kwamen we op de heen en terug weg 9 mensen tegen, o ja ook nog 3 wilde zwijntjes, jammer dat die niet even voor een foto wilde blijven staan. Het was een vermoeiende dag maar zeker de moeite waard, we hebben veel mooie foto's gemaakt. Trouwens de kaap was ook leuk om te zien, we hadden er ook met de camper naar toe kunnen rijden, maar de wandeling gaf toch meer voldoening. Voor de wandeling stond 6 uur en we hebben er iets minder dan 4 uur over gedaan dus we raken goed in conditie. Na de wandeling zijn we het water van de oceaan gaan testen, nou dat viel negatief uit: nog veel te koud en daarna afspoelen onder een koude douche, werkt allemaal wel erg verfrissend. Wat ook opvalt, is dat er overal heel veel Duitse jongeren zijn die hier naar toe komen om vakantie te vieren en te werken.
Dinsdag 11 november
Vandaag gaan we weer naar het zuiden Bluff is het zuidelijkste puntje en bij Cape Reinga zagen we dat het nog ruim 1400 km is dus we kunnen vooruit. We rijden nog naar de Te Paki sand dunes het is nog erg vroeg dus het is er stil en verlaten.
Het is verrassend mooi, van de hoge zandduinen wordt wel met een klein surfboard naar beneden gegleden maar nu is er nog niemand. We lopen de duinen op, wat nog niet meevalt, tot aan de zee en onderweg maken we wat foto's. Terug gaat makkelijker. We rijden verder via de westkust richting Bay of Islands. We stoppen bij Taupo Beach op een camping tegen de kust ongeveer halverwege naar Bay of Islands.
We maken nog een flinke strandwandeling, ondertussen liggen al onze elektrische apparaten weer aan het infuus. Op een normale camping kan weer gewassen worden, de watertank kan bijgevuld worden, het afval water kan geloosd worden en zelf kunnen we weer een warme douche nemen . Morgen verder richting Bay of Islands.