19e week Nieuw Zeeland

Zaterdag 14 februari.
Vandaag gaan we rond kijken in Taupo. Eerst gaan we naar de library om weer een verslag met foto's online te zetten. Het internet of de computer is erg langzaam want al met al duurt het een poos voor alles weer online staat. We kijken nog even rond in Taupo, het is erg toeristisch maar de boulevard en het strand zijn mooi. We kijken nog even rond bij de I-site en besluiten dan naar een camping te gaan net buiten Taupo waar je vrij kunt kamperen. De camping ligt aan de Waikato River, deze rivier ontstaat uit Lake Taupo het is een van de langste rivieren van NZ en stroomt naar het noorden langs deze rivier zijn 5 elektriciteitscentrales die 15 procent van alle elektriciteit leveren voor NZ. De rivier is ruim 400 km lang een mond uit in de Tasman Sea iets ten zuiden van Auckland.

Iets voorbij de camping liggen de Huka Falls waar we naar toe wandelen. Als we terug komen op de camping is het al iets drukker en het geheel doet denken aan het kampeerterrein van het Luminate Festival. Er zijn erg veel jongeren die hier hun tentje opzetten, wij zorgen ervoor dat de gemiddelde leeftijd niet onder een onaanvaardbare grens daalt. Het is wel onvoorstelbaar hoeveel Duitse jongeren er in NZ zijn. Het klinkt allemaal wel gezellig die jongeren op de camping en sommigen hebben ook nog een gitaar bij zich dat zorgt voor een gezellig sfeertje. Verder moet gezegd worden dat voor een camping waar je gratis kunt kamperen het hier goed geregeld is, er zijn zelfs afvalbakken voor gescheiden inzameling van glas, paper, plastic enz. Wel raar dat de vuilnisman alles in één vuilniswagen kiepert. Er is duidelijk geen gescheiden afvoer van de met pijn en moete gescheiden troep.

Zondag 15 februari.

Vandaag gaan we naar Te Kuiti. Net voorbij Taupo gaan we nog naar en vulkanisch gebied genaamd Craters of the Moon, leuk om te zien maar niet erg bijzonder. Onderweg is het landschap niet meer zo dor als wat we de laatste tijd gezien hebben alles wordt weer een beetje groener. Als we in Te Kuiti aankomen drinken we eerst wat en lunchen we. Daarna wandelen we even rond want we zouden hier nog een keer langs gaan omdat we hier een bijzondere pet willen kopen, morgen weten we of dat gaat lukken. We zoeken een camping op en besluiten naar een gratis camping te gaan net buiten Te Kuiti. De camping is prachtig en ligt langs een riviertje in het Mangaokewa Scenic Reserve. We lopen over de camping en raken al gauw met iemand aan de praat, op een gegeven moment hebben we het over rugby. De plaatselijke club hier heeft enkele rugby grootheden voortgebracht en we krijgen het telefoonnummer van de manager die we morgen moeten bellen, als hij niet op het sportcomplex is, maar hij is er blijkbaar altijd. Dus misschien gaan we morgen een kijkje nemen op het rugbycomplex. Vanuit de camping start er ook nog een wandeling naar wat stroomversnellingen en een waterval, daar lopen we naar toe. Als we terugkomen is het een stuk rustiger op de camping, de meeste dagjesmensen die gekomen waren om te zwemmen in de rivier zijn vertrokken, er staan nog wel een paar campers. Als we naar onze camper lopen zwaait er een stel, we lopen er naar toe en maken een praatje. Het zijn Noël en Heather en ze wonen in Orewa net boven Auckland. Noël nodigt ons uit om wat te drinken. We drinken een paar biertjes en wat wijn en het is erg leuk. Als we toevallig nog bij hun in de buurt komen moeten we even langs komen. Na een poosje moeten we toch gedag zeggen want we willen nog voor het eten zorgen en het begint al donker te worden.

Maandag 16 februari.

Vanmorgen hebben we eerst afscheid genomen van Noël en Heather. Vervolgens zijn we naar Te Kuiti gereden. Daar hebben we met Wouter en Lotte geskyped en daarna is Jos naar de kapper gegaan en Maja ging nog een paar boodschappen doen. Toen zijn we naar het plaatselijke rugbystadion gereden daar hebben we wat rond gekeken, met de manager Niel McGray gesproken en Jos heeft nog een rugbyshirt gekocht in de kleuren blauw/zwart. Dit shirt durft hij wel aan naar de voetbal in Smerdiek, het shirt van Wellington in geel/zwart en omdat dit de kleuren zijn van de grootste concurrent van Smerdiek wordt dat een beetje lastig… De pet die we hier in te Kuiti wilden kopen is er niet, er zou een afbeelding van schapen of van een scheerder op staan maar het is helaas niet gelukt. We wilden morgen de Hobbiton movie set bezoeken vlak bij Matamata maar omdat ze voor morgen regen opgeven besluiten we vandaag al te gaan. Rond half 1 zijn we bij de Hobbiton movie set. We eten eerst wat en kopen daarna kaartjes. We hebben kaartjes voor half 4 maar als we om half 3 vragen of we eerder meekunnen lukt dat. Alles wat toen gebouwd werd was van tijdelijke aard. De reden dat deze locatie werd gekozen was dat hier een klein meertje was met een grote boom omring door heuvels, vooral de boom was belangrijk. De tweede keer in 2009 dat de set werd gebouwd werd alles gebouwd van duurzame materialen en werd het na de filmopnamen een toeristische attractie. Er staan meer dan 40 hobbithuisjes, een watermolen en het café de Green Dragon. Het ziet er sprookjesachtig uit. Er staat zelfs een grote NAALD boom die ze van elders hebben gehaald, in stukken gezaagd en hier weer in elkaar geschroefd. Alle naalden zijn er af geplukt, toen zijn er 20.000 eikenblaadjes aan vast gebonden om er een EIKEN boom van te maken. Toen ze wilden gaan filmen waren de blaadjes verkleurd en hebben ze studenten opgetrommeld om de blaadjes weer mooi groen te verven met een spuitbus en penselen. Er staan ook een paar appelboompjes die voor de film zijn omgetoverd tot pruimenbomen, je raadt het al: alle blaadjes eraf, nieuwe blaadjes en pruimen er aan vastbinden en klaar is de pruimenboom. De reden dat ze niet gewoon een pruimenboom hebben gebruikt is omdat deze veel te groot zijn en dat paste niet in het verhaal. Het lijkt wel erg veel moeite voor een paar seconden in de film.... Als de rondleiding is afgelopen vertrekken we naar een camping even buiten Matamata. We hebben wel stroom maar geen douche, morgen moeten we toch echt naar een camping met douche want die missen we nu al een paar dagen.

Dinsdag 17 februari.

Vandaag vertrekken we richting Tutukaka waar we weer willen gaan duiken. Vlak buiten Matamata maken we nog een wandeling naar de Wairere waterval, mooie wandeling.

Onderweg bezoeken we ook nog een bedrijf waar bosbessen worden geteeld, blueberries, hier leren we weer wat over de bosbessen. Ze groeien in speciale grond veel veen, er staan een tiental variëteiten. De struiken worden tot 2 meter hoog en gaan 50 tot 60 jaar mee. Je kunt hier je eigen bosbessen plukken en dan betaal je 10 NZdollar per kilo, als je ze wil kopen geplukt betaal je 14,50 NZdollar per kilo.

Wij waren er naar toe gereden voor een ijsje, we eten een heerlijk bosbessenijsje waarna we een poosje rondkijken. Op het moment dat we er zijn is net een buslading Koreanen klaar met plukken. Koreanen, tenminste nu, zijn erg druk en maken veel lawaai. Als de rust is weer gekeerd eten we nog wat en rijden verder. Tussen 3 en 4 uur rijden we door Auckland, het is erg druk, dat zijn we niet meer gewend maar het komt goed. Tegen het einde van de middag zijn we in Orewa waar we een camping op zoeken en een douche nemen.

Woensdag 18 februari.

Van Orewa rijden we richting Tutukaka, we stoppen in Whangarei waar we wat eten en boodschappen doen, ook stoppen we nog even bij de I-site voor wat informatie.

Daarna rijden we naar Tutukaka waar we het duiken voor morgen regelen. Hierna zoeken we de baai op met het mooie strand waar we vorige keer ook gestaan hebben,

Kowharewa Bay. We hebben hier bijna ons eigen privéstrand dus daar genieten we van.

Donderdag 19 februari.

We staan op tijd op want om 8.15 uur moeten we bij de Duikschool zijn. Tegen 8.45 uur vertrekken we richting The Poor Knights. De bedoeling is weer om 2 keer een duik te doen van ongeveer 1 uur, één in de morgen en één in de middag. De eerste duikplaats is Anns Rock, daar aangekomen gaat iedereen zich klaar maken om te gaan duiken. Jos heeft een iets ander pak dan de rest, de andere pakken waren op, en het is ook wat aan de krappe kant. Als Jos in het water ligt is het allemaal niet zo prettig alles zit veel te strak. Jos besluit niet mee te gaan duiken en klimt weer terug aan boord. Maja beleeft een prachtige duik, wat betreft de vissen voldeed het iets minder aan de verwachtingen want we hadden gehoopt op meer tropische vissen omdat het water toch warmer was dan vorige keer. De eerste prachtig gekleurde vis die we tegen kwamen was een Leatherjack, deze was zo nieuwsgierig dat hij zelfs bij Maja in haar vinger beet met zijn kleine venijnige tandjes. Dat was even schrikken! Er waren ook roggen van wel 1,5 meter en het was fascinerend om deze te zien zwemmen, of eigenlijk zweven door het water. Jos had ondertussen een ander pak aan getrokken dit keer iets te groot maar het zat in ieder geval een stuk prettiger, daarna ging hij een poos snorkelen wat ook erg mooi was. Voor de duik van ‘s middags gingen we naar een andere locatie, Northern Arch Rock, waar gelukkig alles goed verliep en er zwommen nu nog meer roggen wat fantastisch was om te zien, ze passeerden soms zo vlakbij dat je ze kon aanraken. Het weer was ook prachtig dus toch weer een geslaagde dag en we gaan weer naar ons privé strandje.

Vrijdag 20 februari.

Als we rond 8 uur wakker worden is het alweer lekker warm en de lucht is strak blauw. We besluiten om nog een dagje op ons privé strandje te blijven, genietend van alles om ons heen. Of de drang van het reizen en het steeds weer nieuwe dingen willen zien is aan het afnemen, of we voelen het einde van onze reis al een beetje aankomen en we hebben bijna alles gedaan/gezien wat we wilden doen en zien. Tegen 15.00 uur betrekt het een beetje en er vallen wat druppels maar het blijft warm. Gelukkig hebben we voldoende mooie boeken op onze e-readers dus we vervelen ons niet.

Zaterdag 21 februari.

Vandaag gaan we weer richting het zuiden, we willen naar de Coromandel. De Coromandel ligt ten oosten van Auckland. We beginnen met een korte wandeling naar de Whangarei Falls. Dit zijn de meest gefotografeerde watervallen (maar hoe kunnen ze dat nu tellen?) omdat ze praktisch in de stad Whangarei liggen. Daarna rijden we tot Orewa. Hier overnachten we en zondagochtend gaan we een kopje koffie drinken met Noël en Heather die we eerder deze week hebben ontmoet. Voor de verandering koken we niet vanavond maar gaan we lekker pizza eten.