18e week Nieuw Zeeland

Vrijdag 6 februari.
Vandaag is Maja jarig we hebben al wat felicitaties binnen maar op de kids moeten we even wachten maar gelukkig komt dat ook goed.
We rijden naar Picton en we willen bij de library verslag 16 online zetten.Het is half 10 en normaal zou de library om 9 uur open gaan maar vandaag blijft die gewoon dicht op een gegeven moment realiseren we ons dat 6 februari in NZ een nationale feestdag is dus de library blijft de hele dag gesloten. Het is Waitangi day, het verdrag van Waitangi werd op 6 februari 1840 gesloten tussen de blanken en de Maori's. Het verdrag houdt in dat de Maori's zelf kunnen beslissen wat ze doen met het land wat ze in hun bezit hebben. Er zijn 2 versies van het verdrag één in het Engels en één in het Maori. In de Engelse versie gaat men uit van het land dat de Maori op dat moment, 6 februari 1840, in hun bezit hadden. De Maori versie gaat ervan uit dat op 6 februari 1840 heel NZ bezit was van de Maori's. Deze uitleg heeft in het verleden nogal eens tot conflicten geleid, en is nog steeds een punt van discussie. Het verdrag heeft er wel toe geleid dat de Maori's veel meer aanzien hebben en nog steeds een belangrijke rol spelen in het huidige NZ. Als je kijkt wat er met de Aboriginals in Australië is gebeurd en nog steeds gebeurt of naar de Indianen in Noord-Amerika, dan gaat het hier beter.
We parkeren de camper vlak voor de library en zo kunnen we toch internetten en het verslag online zetten want de Wifi werkt buiten ook goed.
We kijken nog wat rond in Picton en gaan tegen 12.00 uur richting de ferry. De ferry vertrekt om 13.15 uur en je moet er 1 uur van tevoren zijn. De overtocht duurt normaal 3 uur maar het waait erg hard en daardoor doen we er 1 uur langer over. Als we vanuit de sounds de open Cook Street in varen kunnen we goed merken dat de zee erg ruig is en de golven zijn aanzienlijk. In het restaurant was men waarschijnlijk niet helemaal berekend op de onstuimigheid van de zee, want met veel lawaai ging er een redelijke hoeveelheid serviesgoed over de vloer. Ook worden er zakjes en ijsblokjes uit gedeeld en verscheidene mensen voelen zich niet helemaal happy. We zitten aan de voorkant van het schip op dek 7 en hebben mooi uitzicht over de golven, regelmatig spoelen grote hoeveelheden zeewater over de ramen. In Wellington zoeken we eerst een camping op, de camping in de stad is vol. We staan nu op een camping 10 minuten van het centrum. Omdat Maja jarig is gaan we uit eten in Wellington. We gaan met de bus want die stopt vlak bij de camping. We eten in het restaurant Monsoon Poon, delicious Southeast Asian food, we hebben gehoord dat dit een goed restaurant is en als we naar binnen willen gaan komt er net een Nieuw-Zeelands stel naar buiten die dat bevestigt. We nemen als voorgerecht gebakken garnalen, Maja neemt daarna de hier beroemde
'Butter chicken' en Jos iets met gestoofd rundvlees. Voldaan keren we terug naar de camping.
Zaterdag 7 februari.
Het is erg druk in Wellington vandaar dat de camping in de stad vol zat. Er is een rugby toernooi aan de gang, een zo genaamd Sevens toernooi. Normaal wordt een wedstrijd gespeeld met teams met elk 15 spelers maar nu met teams met 7 elk spelers. Ieder jaar op 6 en 7 februari wordt dit toernooi gespeeld en het is een hele happening. Als we de bus naar Wellington pakken stappen we uit bij het Westpac Stadium waar het toernooi wordt gespeeld misschien is het mogelijk een paar wedstrijden te bekijken. De goedkoopste kaartjes zijn 150 dollar per persoon en dat is toch een beetje te gortig. We lopen verder naar het centrum om shirtjes te gaan kopen van de Wellington Phoenix en The All Blacks. Milou, dochter van Yvonne, en haar vriend Roly, speler bij de Wellington Phoenix, hebben ons daar geweldig bij geholpen. Na onze aankopen hebben we met Milou nog gezellig koffie gedronken. Roly was er niet bij want hij moest trainen. Verder hebben we nog een ritje met de Cable Car gemaakt waarna we via de Botanic Gardens weer terug gelopen zijn naar het centrum. Ook hebben we het Te Papa Museum bezocht en in een coffeeshop, op aanraden van de fietsende Belg Dave die we in Picton hadden ontmoet, koffie en thee gedronken. In NZ wordt in een coffeeshop koffie gedronken, en dat lijkt niet op de Nederlandse coffeeschop…..
Zondag 8 februari.
Na ons ontbijt rijden we naar Wharekauhau, de rit er naar toe moet mooi zijn en de DOC-camping ligt aan een mooi strand. De weg naar de camping is inderdaad mooi en we hebben zonnig weer. Dat laatste is erg prettig want het laatste stuk naar de camping gaat over een gravelroad en we lezen, als het veel gaat regenen moet je snel, liefst voor de regen, de camping verlaten want anders moet je een poos wachten totdat op sommige plekken het water weer voldoende gezakt is. We zijn al vroeg op de camping, de rest van de dag doen we rustig aan. Het is hier erg mooi, alleen waait het behoorlijk. Ondanks dat we tussen de bossen staan schut onze camper regelmatig door de wind.
Maandag 9 februari.
Vandaag gaan we naar Masterton we gaan op bezoek bij Ian en Jenna die we ontmoet hebben op de Routeburn Track. Zij hadden op Steward Island de fles wijn voor ons klaar gezet. Omdat Masterton maar een stukje is rijden we eerst verder naar Castlepiont, een baai aan de grote oceaan. Het is er erg mooi en we maken een flinke wandeling, alleen waait het behoorlijk. Van Castlepiont rijden we weer terug naar Masterton waar we ons eerst willen douchen voor we op bezoek gaan bij Ian en Jenna, in Dixon Street schijnt een public shower te zijn. Na een heerlijke douche bij het zwembad in Dixon Street waar je tegen betaling van twee dollar kunt douchen, rijden we naar Ian en Jenna. Ze wonen een stukje buiten Masterton. Het is leuk hen weer te zien. De bedoeling is dat we gaan barbecueën maar het begint net te regenen. Ian bakt het vlees op de barbecue en we eten het binnen op. Jenna heeft twee salades gemaakt en wij zorgen voor de wijn. Jenna heeft ook nog een speciaal toetje gemaakt Pavlova, erg lekker. Het is erg gezellig maar we willen het niet al te laat maken want Jenna moet morgen om 4 uur opstaan om in de bakkerij te gaan werken. Haar baas is met vakantie dus ze heeft ook nog de verantwoordelijkheid om te zorgen dat alles goed draait. Jenna houdt van bakken, koken en lekkere dingen maken. Rond half 11 wordt het tijd om naar bed te gaan maar eerst wisselen we nog wat email adressen uit en spreken we af dat we gaan bekijken of we nog terugkomen in Masterton voor The Golden Shear op 5,6 en 7 maart.
Dinsdag 10 Februari
Als we opstaan zijn Ian en Jenna al naar hun werk. De achterdeur is niet op slot dus we kunnen gebruik maken van het toilet en de keuken. Als we weg gaan doen we de achterdeur toch maar op slot. We rijden eerst naar the Woolshed in Masterton om te kijken hoe het zit met de Golden Shear. Als we daar zijn besluiten we om kaartjes te kopen voor alle drie de dagen van de Golden Shear, dus we komen dan voor de derde keer in Masterton, het worden wel redelijk wat extra kilometers. Maja bestelt nog 2 wollen colletjes, die dan klaar liggen als we terug komen.
We rijden verder naar Woodville waar we bij de I-site informatie opzoeken over een wandeling net voorbij Woodville, de Manawatu Gorge Track die we morgen willen lopen.
Van Woodville rijden we naar Ashhurst waar een leuke camping is, de camping is een onderdeel van het recreatieterrein in Ashhurst. Als we naar het kantoor lopen om te betalen komen langs een werkplaats waar een Maori man hout aan het bewerken is. We bekijken zijn werk en raken aan de praat hij, Craig R. Kawana, is een beeld/versiering aan het maken voor de toegangspoort van een militairvliegveld hier in de buurt. Hij is nu veel aan het werk voor de stam, de groep Maori's hier uit de buurt, waar hij zelf ook vandaan komt. Hiervoor heeft hij 8 jaar lesgegeven in houtsnijwerk op een hogere school, university.
In de werkplaats staat nog meer van zijn werk wat we bekijken en waar hij uitleg over geeft. Ook vertelt hij waar nu de camping is was vroeger een Maori nederzetting. De camping ligt op een heuveltop als je naar de verste hoek loopt kijk je het dal in over de rivier.
Na een poosje lopen we verder naar het kantoortje, buiten het kantoortje hangen zakjes waar in je geld kunt stoppen om te betalen, omdat we geen gepast geld bij ons hebben lopen we naar binnen. We wisselen het geld en ook hier maken we een praatje. De man achter de balie komt uit Engeland en woont vanaf 2006 in NZ. Hij kwam veel in Nederland om mee toe doen aan 'Stockcar races' vooral in Noord-Holland en Friesland. In 2006 heeft hij al zijn racewagens verkocht, ook 2 in Nederland, en is hiernaar toe gekomen en heeft er tot nu toe nog geen moment spijt van gehad. De rest van de dag relaxen we lekker. Ondanks dat het zonnetje schijnt wordt het al snel wat frisser waardoor we binnen gaan zitten.
Woensdag 11 februari
Vandaag wandelen we de Manawatu Gorge Track. We rijden op tijd naar het bridge café waar we om 10 uur opgehaald worden, we worden dan naar het beginpunt van de track gebracht. We maken nog even ons brood klaar voor onderweg en wachten op ons vervoer. Ons busje is keurig op tijd en we worden netjes naar het beginpunt gebracht. Bij het beginpunt is een afdak waar je kunt schuilen en waar informatie is over de wandeling, de voorkant is versierd met Maori houtsnijwerk, gemaakt door Craig R. Kawana. De 'Gorge' is bijzonder want het is een van de weinige plekken in de wereld waar een rivier dwars door een bergketen stroomt. De rivier was er al voor de bergen ontstonden, dus bij het stijgen van het landschap is de Gorge ontstaan. Het is een wandeling van ruim 10 km en we doen er 4 uur over. Als we op het eindpunt komen bij het Bridge Café eten en drinken we wat en rijden daarna naar Whakapapa Village. Vlak voor Whakapapa Village is een DOC-camping waar we overnachten.
Donderdag 12 februari.
Vandaag doen we 2 korte wandelingen rond Whakapapa Village, we oefenen nog een beetje want morgen lopen we voor de The Tongariro Alpine Crossing. Die hebben we al een keer gelopen maar omdat die zo bijzonder is doen we het nog een keer. In Whakapapa Village staat Chateau Tongariro het is een erg luxe hotel, 's winters is het hier een ski-oord, het is hier een van de weinige plekken in NZ waar je in de winter kunt skiën. 's Ochtends wandelen we 6 km, The Taranaki Track en 's middags 7 km, The Sillica Rapids Track.
Vrijdag 13 februari.
We staan op tijd op want we worden om 6.45 uur opgepikt bij het eindpunt van de Crossing waarna we naar het beginpunt worden gebracht. Het is weer een prachtige tocht, het weer is super en we komen onderweg veel aardige mensen tegen. Bekijk de foto’s maar. Voor ons was het weer een topdag en ook verbeteren we onze recordtijd van 7 uur; we halen een flink stuk van onze tijd af en het staat nu op 6 uur en 15 minuten. Eigenlijk een tijd die niet meer te verbeteren is. Onze trainingsarbeid heeft toch resultaat opgeleverd. Na de wandeling rijden we naar Taupo waar we en top 10 camping opzoeken, ons lekker douchen en daarna even relaxen want 19,4 km gaat toch in de benen zitten. 's Avonds gaan we aan het verslag werken en skypen we nog even met de familie.