10e/11e week NZ

Allereerst willen wij jullie bedanken voor de reacties die wij krijgen op onze reisverslagen. Leuk om te merken dat jullie zo ook een beetje genieten van onze reis.

Dinsdag 16 december.
Vandaag gaan we naar het Abel Tasman NP. We worden wat later wakker dan normaal misschien was het de lange wandeling van gisteren. We staan gauw op en rijden naar de Sparks telefooncel die gisteren niet werkte. Gelukkig doet hij het nou wel en skypen we met het thuisfront. Na het ontbijt eerst naar Nelson we gaan proberen weer een verslag online te zetten. Op agrarisch gebied zien we onderweg naar Nelson veel bosbouw. Hele vlaktes op de heuvels zijn soms net gekapt, anderen nog maar net aangeplant en op andere stukken staan alweer forse bomen. Verder zien we veel melkkoeien en mestvee. We zien in dit gebied opvallend weinig schapen. Nelson is een levendige stad maar we zoeken eerste de library, gelukkig vinden we die vrij snel en zo zijn we al snel weer 2 uurtjes bezig om het verslag on-line te zetten vooral de foto's bij het verslag zetten kost veel tijd. We doen ook nog even wat boodschappen, we kopen als toetje yoghurt met rhubarb (rabarber) en custard erg lekker. We rijden door naar Marahau, we hebben gehoord dat daar een leuke camping is, de camping heet The Barn. Bij Marahau begint ook de Abel Tasman Track.
Het is inderdaad een leuke camping alles ziet er leuk uit en er zijn erg veel backpackers aanwezig, het is er een gezellige boel. We wilden al het een en ander voor morgen regelen maar ze geven erg slecht weer op voor morgen dus we besluiten nog maar niets te regelen.
Woensdag 17 december.
Als we wakker worden is het nog redelijk goed weer dus we besluiten alvast het eerste stuk van de Abel Tasman Track te lopen. We lopen van Marahau naar Apple Tree Bay, dat is een stuk van 5,7 km terug ook 5,7 km dus in totaal 11,4 km. Ook weer een pittige leuke wandeling. We hebben regenjassen meegenomen en tegen het einde van de wandeling begint het al zachtjes te regenen. Tegen de tijd dat we terug zijn bij de camper regent het al behoorlijk. Eerst maar wat drinken, in de tussentijd is het gaan gieten.
Er valt niet veel meer te doen, gelukkig hebben we de laptop bij ons waar nog een aantal films op staan, daarom besluiten we naar een film te kijken, het wordt Hobbit 2. Na deze film gaan we eerst eten en daarna kijken we naar The Lucky One. Intussen blijft het regenen en dat doet het nog heel de nacht.
Donderdag 18 december.
Als we 's ochtends wakker worden regent het nog steeds en de camping staat behoorlijk blank, naar de wc gaan en droge voeten houden valt niet mee, dus het opstaan wordt een beetje uitgesteld. Uiteindelijk moet je toch een keer opstaan, na het wat late ontbijt is het gelukkig bijna droog en voor morgen geven ze goed weer op. We besluiten naar Cape Farewell te rijden, dit is het noordelijkste stukje van het Zuider Eiland, daar aangekomen lopen we naar The Pillar Point Lighthouse om wat foto's te maken. Op de terugweg is het weer behoorlijk opgeknapt en de omgeving is prachtig. 10 Km voorbij Collingwood staat een restaurantje: The Mussel Inn en die schijnt nogal beroemd te zijn dus we gaan er een kijkje nemen. Als we aankomen is het niet druk, alleen rond de stamtafel zit een groepje mannen achter een stevig glas bier. Ze brouwen hier hun eigen bier. Eerst drinken we wat, Jos een biertje en Maja een colaatje maar een merk waarvan we nog nooit gehoord hebben: Phoenix cola. Omdat het niet meer zo vroeg is besluiten we ook wat te eten Jos kiest voor mosselen en Maja wil zalm. De mosselen 'greenlip mussels' zijn groter dan bij ons maar smaken toch ongeveer hetzelfde. Jos denkt dat hij nog vaker mosselen moet gaan eten. Morgen gaan we weer een stuk van de Abel Tasman Track lopen.
Vrijdag 19 december.
Vandaag zijn we gaan wandelen in het Abel Tasman NP. Om half 9 worden we met een busje opgehaald bij de camping en deze brengt ons naar waar de watertaxi's vertrekken aan de andere kant van Marahua. Bij het kantoor van de watertaxi's stappen we in de boot, de boot staat op een kar waar voor een trekker staat. Deze rijdt ons over het strand naar de waterlijn, achteruit rijdt de trekker het water in en de boot vaart van de kar af. De trekkers zijn bijna allemaal oude Ford trekkers en speciaal voor Jens hebben we er een paar foto's van gemaakt die we een keer komen laten zien. Met de watertaxi worden we naar Totaranui gebracht en ze pikken ons om half 4 weer op bij Onetahuti. Naar Totaranui is ongeveer een uur varen. Onderweg stoppen we bij een aantal bezienswaardigheden zoals Split Apple Rock, Ninja Turtle Rock en enkele plekken waar zeehonden zitten. Tijdens de wandeling van ruim 14 km lopen we door de bossen, langs het strand en door het water. Bij Awaroa moeten we door het water lopen, het strand valt daar bij lag tij bijna droog maar daar kunnen wij niet op wachten want dan zijn we te laat in Onetahuti dus als het water tot net boven onze knieën komt wagen we de gok. Op sommige plekken is het water dieper, Jos heeft bij voorbaat al zijn korte broek uit gedaan Maja denkt dat dat niet nodig is en ze krijgt gelijk. Droog komen we aan de overkant, andere mensen hebben minder geluk, zij gaan tot hun middel door het water…. Bij Awaroa is het even puzzelen waar het te volgen pad verder gaat maar uiteindelijk vinden we het goede pad weer en vervolgen onze weg naar Onetahuti waar we iets over half 3 aankomen, dus ruim op tijd. Even een beetje eten en drinken, uitrusten en genieten van het mooie uitzicht. Iets over 3 uur komt de watertaxi die ons terug brengt naar Marahua en vandaar worden we weer naar de camping gebracht.
Zaterdag 20 december.
Jos is jarig. Leuk om op allerlei manieren reacties te krijgen, iedereen bedankt en als we terugkomen in Nederland dan zullen we er alsnog eentje op drinken.
We willen vandaag naar de westkust, dat is wel een risico want de weersvoorspelling is matig maar goed we gokken erop dat het beter wordt. Onderweg naar het westen, richting Westport begint het af en toe al te regenen. Onderweg stoppen we bij de langste Swingbridge van NZ. De brug gaat over de Buller River, de brug was ooit gemaakt omdat aan de andere kant goud gevonden was en de oorspronkelijke brug werd gebruikt als aan- en afvoer route. In 1988 is de oude brug door het hoge water weggespoeld en daarna is de huidige brug gemaakt. Het waterpeil kan hier erg variëren tot wel 18 meter boven normaal.
Even voorbij de Swingbridge ligt op de kaart het plaatje Lyell en daar is ook een DOC camping. De camping ziet er prachtig uit maar het plaatsje Lyell is er niet, we komen wel een bord tegen waar Lyell op staat maar dat is dan ook het enige. We wilden overnachten op de DOC camping en in Lyell wat gaan eten, om de verjaardag van Jos toch een beetje te vieren. We rijden door naar Westport zoeken daar een camping en gaan daarna een leuk restaurantje zoeken in Westport. We gaan eten in de Denniston Dog, het was erg lekker, veel friet, veel vlees en een heerlijk toetje. O ja en ook nog een lekker biertje.
Zondag 21 december.
Vandaag willen we naar Greymouth rijden en onderweg nog wat leuke dingen bekijken. We rijden eerst naar Cape Foulwind want daar is een zeehondenkolonie. Er zitten redelijk wat zeehonden en er zijn ook nogal wat jonge zeehondjes bij. Na een poosje rijden we verder naar de Pancake Rocks om speciaal voor Corry deze spelingen der natuur op foto vast te leggen. Alles ziet er toch bijzonder uit, bekijk de foto's maar, de natuur is toch bijzonder soms. Voor we verder rijden willen we nog een wandeling maken naar Cave Creek, want dat schijnt erg mooi te zijn. Voor je aan deze wandeling kan beginnen moet je eerst 6 km over gravelroad rijden om aan de wandeling van 3 km te beginnen. Bij de I-site vroegen we nog enige informatie. De man die we spraken keek al heel bedenkelijk, slechte weg, smal, slecht weer, met een camper maar goed het was waarschijnlijk wel te doen. Wij op pad nou dat was afzien je bilspieren deden er bijna pijn van. Wat heet smalle weg, gelukkig kwamen we op de weg er naar toe geen tegenliggers tegen. Op een gegeven moment kwamen we een bord tegen waar op stond, hier water op de weg dan niet verder rijden. Omkeren was niet mogelijk, kilometers achteruit rijden ook niet…. we kwamen erg veel water tegen, zelfs zoveel dat Jos eerst ging kijken hoe diep het was. Uiteindelijk bereikten we de Carpark waar de wandeling naar Cave Creek begon.
Mooie wandeling met een fantastische eindbestemming Cave Creek. Op de terugweg kwamen we één tegenligger tegen maar juist op een plek waar dat net kon. Terug op de verharde weg keken we elkaar aan met zoiets van, het was mooi maar ik ben blij dat het zonder kleerscheuren achter de rug is. Verder door naar Greymouth.
Maandag 22 december.
's Ochtends staan we redelijk op tijd op want we willen nog even met het thuisfront skypen. Als we weer op de hoogte zijn van alles vervolgen we onze weg. We wilden eerst naar Lake Brunner en daarna naar Arthur's Pass om vervolgens richting het zuiden te rijden, het laatste is echter weer verandert bij Arthur's Pass rijden we niet naar het zuiden maar we rijden naar het oosten richting Kaikoura. In Kaikoura willen we walvissen gaan spotten. Bij Lake Brunner doen we een kleine wandeling door de bossen langs het meer en langs de Arnold River het is een wandeling van een uurtje. We rijden verder en voor ons doemen de Southern Alps op, het landschap verandert drastisch. Tussen Greymouth en Lake Brunner waren er meer heuvels en zag je eigenlijk veelal melkveebedrijven en af en toe wat schapen nu zie je alleen nog maar wat schapen en mestvee. De heuvels worden langzaam bergen en de omgeving doet ons denken aan Oostenrijk. Vlak voor Arthur's Pass besluiten we een bergwandeling te maken. We wandelen het Temple Basin Track. Het is een wandeling naar een klein skigebiedje maar dat skiën stelt hier volgens mij niks voor. Het is wel een pittige wandeling en we zijn al gauw 2 uur aan het wandelen. Maar het uitzicht is prachtig. De laatste 2 dagen lopen we allebei in een lange broek want de sandflies hebben weer toegeslagen De jeuk is soms zodanig dat je er 's nachts wakker van wordt, vooral Jos heeft er veel last van. Jos smeert dan wat verkoelende gel op zijn onderbenen en dan kan er weer verder geslapen worden, maar het zou prettig zijn als we niet meer gestoken worden. Na de track gelopen te hebben rijden we door naar Athur's Pass waar we op een DOC camping gaan staan.
Dinsdag 23 december.
Vandaag gaan we een wandeling maken rond Athur's Pass. Voor deze track staat 6 tot 8 uur en de afstand is ongeveer 7 km. Dit had al een aanwijzing moeten zijn want de wandeling wordt niet eenvoudig. Vol goede moed beginnen we aan de wandeling. We vertrekken op een hoogte van 767 meter en moeten klimmen tot een hoogte van 1858 meter naar Mount Aicken. De Track naar de top heet Avalance Creek Track en de afdaling Scott's Track. Het pad gaat bijna stijl naar boven, het is niet alleen maar wandelen, het wordt af en toe gewoon klimmen met gebruik van handen en voeten. Het eerste gedeelte gaat nog door de bomen. Tijdens veel wandelingen gebruik je de wortels als traptreden maar nu worden het zelf trapleuningen, zo stijl is het. Het is echt afzien. Tijdens het wandelen vragen we ons af waar doen we het voor, het uitzicht, willen we onszelf bewijzen, voor de uitdaging, etc. Maar na een paar uur klauteren vraag je jezelf echt af waar ben ik aan begonnen en kan ik nog terug? Het uitzicht op de top is prachtig. Het afdalen gaat wat vlotter al blijft het opletten met rollende stenen en een pad dat soms zomaar in een beekje veranderd. Na iets meer dan 7 uur zijn we weer beneden. We strompelen het eerste beste café binnen en genieten van een heel groot glas koud bier en een koud glas cola. Daarna lopen we verder naar de camping. De DOC camping heeft geen douche, maar het geluk wil dat we onderweg naar de camping een public shower tegen komen. We lopen snel naar de camper en daarna terug om te genieten van een heerlijk warme douche. Daarna lekker eten nog een biertje en genieten van een heerlijke nachtrust. Morgen is het afzien weer vergeten en rest al het moois dat we gezien hebben en de mooie foto's helpen daar zeker bij.

Vanuit een zonnig Nieuw Zeeland wensen wij jullie allemaal Fijne Kerstdagen en een prettige jaarwisseling.