Zaterdag 27/9 om 21.45 uur vertrokken we dus naar Auckland weer 11 uur vliegen , aankomst in Auckland 28/9 om bijna 13.00 uur. Voordat je dan je koffers opgezocht heb (die van Maja was weer opengesprongen ondanks een band) en door de douane bent, ben je al gauw 2 uur verder. Daarna met een bus naar het centrum van Auckland. De bus stopte denk ik 500 meter van het hotel, dus nog even een stevige tippel met de zware bagage naar het Skycity hotel. Dit hotel is een onderdeel van de Skytower het hoogste gebouw in Auckland. Na het inchecken zijn we ons gaan opfrissen om daarna de buurt te gaan verkennen en een hapje te gaan eten. In een leuke pub, aan het plafond hingen allemaal schemerlampen ondersteboven, aan de haven hebben we lekker gegeten en wat gedronken. Vermoeid maar voldaan gingen we terug naar het hotel om te genieten van onze nachtrust.
De volgende dag hebben we ontbeten in de buurt van het hotel, waarna we de coast to coast walkway zijn gaan lopen. Je steekt hier Nieuw-Zeeland eigenlijk gewoon over van de oostkust naar de westkust, het is een wandeling van 8,5 km, maar je moet ook weer dezelfde weg teruglopen dus in totaal 17 km.
Tijdens deze wandeling loop je door de stad en door veel parken waar er in Auckland genoeg van zijn, je komt op allerlei bijzondere plaatsen zoals Mount Eden, op de top kijk je in een krater, en One Tree Hill. U2 heeft een nummer geschreven voor een Moari man uit Nieuw Zeeland die bevriend was met Bono en als rodie werkte voor de groep. Hij is overleden in 1986. Het nummer staat op het album the Joshua Tree.
De laatste boom werd in 2000 weg gehaald, toen werd het No Tree Hill. In 2002 zijn er weer 6 nieuwe boompjes geplant en werd het Six Tree Hill. In de volksmond blijft het echter One Tree Hill heten. In de Maori taal heet deze heuvel ook wel “Te Totara i Ahua”. Als je dit vertaalt staat er de totara (boom) die alleen staat, deze boom staat symbool voor het doorsnijden van de navelstreng van een pasgeboren baby. Dit is een belangrijke ceremonie in de Maori-samenleving. In één van die parken was er een rugbytraining aan de gang tussen een damesteam en een herenteam. We hebben een poosje staan kijken en een verzorger vertelde dat de dames van de Cook eilanden kwamen en hier aan het trainen waren voor een toernooi. Stevige dames waar je liever geen ruzie mee krijgt.
In Nieuw-Zeeland is het op dit moment voorjaar aan veel bomen moet nog blad komen andere bomen staan volop in bloei ook zie je overal bloeiende bolgewassen. Verder zie je ontzettend veel bloeiende clivia’s en rododendrons zo groot als kleine bomen. Toch is het apart dat het nu weer voorjaar is. De natuur is hier nu wel erg mooi en het weer is tot nu toe ook goed maar dat kan zomaar veranderen zeggen ze hier.
Bij de westkust aangekomen, we waren aan de oostkust begonnen, hebben we wat gedronken en gegeten. We zijn daarna ongeveer dezelfde weg teruggelopen, wat opvalt in Nieuw-Zeeland is dat de mensen erg vriendelijk zijn en behulpzaam, want sta je even met de kaart in je hand te kijken van waar moet ik nu naar toe dan vraagt al heel snel iemand kan ik je helpen, leuk is dat.
Al met al was deze wandeling weer een dag vullend programma. Na de wandeling hebben ons wat opgefrist in het hotel en zijn we in het hotel wat gaan eten. In het hotel heb je een aantal restaurants van redelijk goedkoop tot erg duur, wij zijn dus wat gaan eten in het wat goedkopere restaurant. Ondertussen zijn we er wel achter gekomen dat Nieuw-Zeeland een duur land is dus een beetje opletten is belangrijk. Ondertussen was het al weer laat geworden en zijn we ons bed maar op gaan zoeken.
De volgende morgen konden we bij Herz onze huurauto, een Toyota Corolla, ophalen en zijn we naar Rotorua gereden. Het links rijden was even lastig maar viel daarna wel mee, sommige dingen blijven lastig vooral het richting aan geven, handeltje zit aan de verkeerde kant dus de ruitenwisser gaat regelmatig ook al regent het niet. Grappig was ook, nadat we even waren gestopt liepen we terug naar de auto en nu zou Maja rijden, Jos had het eerste stuk gereden. We liepen beiden naar de auto en deden tegelijk het portier open, foutje verkeerde kant.
Nieuw-Zeeland is erg groen en heuvelachtig en voor Nieuw-Zeelandse begrippen is het gebied tussen Auckland en Rotorua erg vlak dus erg geschikt voor melkvee. Vroeger zag je hier veel schapen maar nu bijna alleen nog maar melkvee. Je ziet grote groepen melkkoeien op kleine percelen staan ‘stripgrazing’ elke dag krijgen de koeien een vers stukje weiland wat ze in een dag kaal vreten. Aan melk wordt op dit moment in Nieuw-Zeeland veel verdiend. De vraag naar melkpoeder en rundvlees vanuit Azië is ontzettend groot zelfs zo groot dat de prijs van melk, vlees en melkproducten in Nieuw-Zeeland zelf ook erg hoog ligt, vervelend voor de Nieuw-Zeelanders zelf.
In Rotorua hebben we Jeroen en Lorrainne bezocht, een Nederlands echtpaar dat ruim 12 jaar in Nieuw-Zeeland woont en campers verhuurt. Vanaf 20 oktober huren we bij hun een camper.
Na dit bezoek zijn we in Rotorua boodschappen gaan doen want vlakbij in Putaruru hebben we een klein appartementje besproken waarbij gebruik van keuken bij zit, dus gaan we komende week ons eigen potje koken (goedkoper). Vanavond hebben we lekker gegeten, broccoli met rijst en vis met daarbij nog een lekker glaasje wijn. Vanaf morgen wordt het dus Putaruru en omgeving.