Taman Negara

Dinsdag vertrokken we om 9 uur naar Taman Negara, dit is een onaangetast tropisch regenwoud, dat al meer dan 125 miljoen jaar oud is. Het park heeft een oppervlakte van 4343 km². Het heeft een unieke flora en fauna. We zaten met 8 passagiers in de bus, wij tweeën, een Duits koppel, Hors en Angela en 4 Italianen. Onze chauffeur was een aardige vent en behoorlijk spraakzaam. Zo vertelde hij dat de Chinezen in Maleisië de economie draaiende houden. Voor zover ik het hier kan bekijken zijn de Chinezen hier ook harde werkers en erg netjes, van de Maleisiërs kan ik dat niet zeggen. De Indiërs zorgen vooral voor de infrastructuur en buiten het feit dat er veel Indiërs hier wonen zijn er ook nog eens veel Indische gastarbeiders, erg proper zijn Indiërs volgens mij ook niet, de Indische wijk in Kuala Lumpur is erg rommelig en vies.
Op landbouwgebied kwamen we onderweg veel palmbomen en rubberbomen tegen. De palmbomen worden gehouden voor de palmolie, deze is veel goedkoper dan olijfolie.
Na een rit van bijna 3,5 uur stopten we even bij een Chinees restaurantje voor de lunch, lekker en netjes. Daarna reden we nog een kwartiertje verder waarna we bij een rivier aan kwamen om per boot verder te reizen. Bij de rivier was ook een restaurant, gerund door Maleisiërs, de chauffeur had gezegd dat je daar liever niet wilde eten en gelijk had hij, het toilet was ook een drama.
De reis per boot duurde nog eens 3 uur maar was mooi en aangenaam er was veel te zien. Op het Mutiara Taman Negara resort aangekomen kreeg je de sleutel van je huisje, het zag er prachtig uit en gelukkig was er airco wat erg prettig was want het was weer erg warm en vochtig. Na even je spullen op orde gebracht te hebben zijn we eerst een film gaan bekijken over het park, daarna weer terug naar het huisje even relaxen en douchen.
Toen was het alweer tijd voor het avondeten. Tijdens het eten kregen we bezoek van een tapir, hij was ongeveer net zo groot als een stevige shetland pony. Verder was het een rustig dier, als het publiek te dichtbij kwam maakte hij een paar bokkensprongen, wat er voor zorgde dat iedereen weer op gepaste afstand bleef.
Na het avondeten gingen we een avondwandeling maken door de jungle. Voor deze wandeling maakten we kennis met Sabri onze persoonlijke gids voor de komende dagen. Sabri heeft er toch wel voor gezorgd dat ons verblijf in Taman Negara meer dan geslaagd is. Sabri's vader werkte ook al in het park en Sabri beschouwde Taman Negara als zijn 'backyard'. Hij weet er erg veel van en vertelde ook op een leuke manier. Uiterlijk is Sabri een verkleinde uitgave van Paul de Leeuw dus ook een bijna altijd aanwezige glimlach op zijn gezicht.
Tijdens de wandeling liet Sabri ons van alles zien zoals wandelende takken, bosmieren, termieten, gekko's, krekels, giftige spinnen etc. en over de planten wist hij ook van alles te vertellen.
Het grootste dier wat we tegen kwamen was een python van ruim 3 meter lang. De python lag een paar meter van het pad af, maar Sabri dacht dat we hem wel van nog dichterbij konden bekijken, 2 meter, en dat kon, want de python bleef rustig liggen. Waarschijnlijk had hij nog niet zolang geleden gegeten.
Na de wandeling hebben we in het restaurant nog even wat gedronken en zijn daarna lekker gaan slapen.
De volgende morgen na een heerlijk ontbijt zijn we met Sabri de berg Bukit Teresek gaan beklimmen. Op zich was dit niet zwaar want het merendeel van de tocht ging over een vlonderpad. Een deel van de tocht ging ook door de boomtoppen via de Canopy Walkway, tot 40 meter boven de grond, hier waren 12 hangbruggen aangebracht met een totale lengte van 450 meter. Dit bomenpad gaf een prachtig uitzicht over de jungle en naar de grond. Op het laatste steile stuk naar de top lagen geen houten vlonders, dus dat was wel erg pittig. Op de top kon je even uitrusten, genieten van het uitzicht en wat foto's maken.
Hierna weer naar beneden en lekker gaan lunchen. Na de middag nam Sabri ons mee naar een kleine waterval Lata Berkoh waar je ook lekker kon zwemmen om deze waterval te bereiken moesten we eerst een stuk varen en daarna nog een stuk lopen. Het water was heerlijk en Sabri wist precies waar je wel in water kon springen of duiken en waar niet. Door op de rotsen in de waterval te gaan zitten werd je lichaam heerlijk gemasseerd.
Na een poosje moesten we weer terug om op tijd terug te zijn voor het avondeten.
Onderweg vertelde Sabri allerlei wetenswaardigheden en zorgde hij ervoor dat we dingen niet over het hoofd zagen. Zo kwamen we apen tegen, een visarend, ijsvogels en de grootste orchidee ter wereld, de Tijger Orchidee, die in bloei stond wat maar eens in de 5 jaar gebeurd.
Zonder iemand als Sabri mis je de meeste dingen, je ziet ze gewoon niet.
Na het avondeten hebben we nog een poosje gezellig met Hors en Angela zitten kletsen maar tegen dat het donker werd moesten zij de avondwandeling gaan maken die ze avond daarvoor gemist hadden. Wij hebben het huisje opgezocht nog een poosje tv gekeken en zijn daarna gaan slapen.
De volgende dag hoefden we niet al te vroeg op pad, Sabri nam ons mee stroomopwaarts de rivier, dit gebeurde via een groot aantal stroomversnellingen, dus we hielden het niet helemaal droog. Tijdens deze tocht stopten we bij een nederzetting van de Oerang Asli (de oorspronkelijke bewoners van de jungle), qua uiterlijk doen deze mensen denken aan Afrikanen maar DNA onderzoek heeft uitgewezen dat deze mensen verwant zijn aan de Papoea's uit Nieuw-Guinea.
Sabri vertelde veel over deze mensen wat erg leuk was. Enkele wetenswaardigheden: Er zijn 3 stammen in Taman Negara, de groep die wij bezochten behoort tot de Batek. Een groep bestaat uit ongeveer 30 tot 35 leden, 5 gezinnen. De kinderen gaan niet naar school, dit is wel geprobeerd maar dat lukt gewoon niet. Jongens gaan vanaf hun 7de jaar mee op jacht. Als ze 13 of 14 jaar oud zijn moeten ze alleen de jungle in om 7 dagen achtereen de groep van voedsel te voorzien, daarna zijn ze man en mogen ze een partner kiezen. Lukt het een dag niet moeten ze weer van vooraf aan beginnen.
Als de man verliefd wordt maakt hij dit kenbaar aan het groepshoofd, heeft het diens goedkeuring dan bouwt de man aan zijn hut een klein onderkomen en als het meisje/vrouw dit onderkomen 's nachts bezoekt dan wil ze wel een relatie met hem beginnen en is de verbintenis een feit. Mannen zijn dan gemiddeld een jaar of 20, meisjes 17.
Leuk en interessant was ook het schieten met een blaaspijp, hiermee jagen de Oerang Asli en er komt heel wat meer bij kijken dan alleen maar een giftig pijltje weg schieten. Uiteindelijk moesten we toch weer terug voor een erg late lunch, de rest van de dag konden we zelf invullen wat op zich geen probleem is maar een fikse regenbui gooide een beetje roet in het eten.
De volgende dag was het vrijdag hier moest ik toch even over nadenken omdat je niet meer weet welke dag het is...., gingen we weer de zelfde weg terug naar Kuala Lumpur, alleen moesten we tegen onze zin en de rest van de inzittende van de bus, eten bij de Maleisiërs. We hadden een andere chauffeur en deze wilde niet stoppen onderweg. Volgens mij had hij aandelen in het Maleisisch restaurant. 's Avonds hebben gegeten in Chinatown en hebben even het Hardrock Café bezocht.