5e week Japan

Vrijdag 7 juli.

Na een goed ontbijt gaan we nog een keer terug naar de plek waar de Kumano Kodo voor ons was geëindigd. We halen onze laatste stempels op en we maken nog wat foto’s. Om iets voor tienen zijn we terug in de herberg waar we uit checken. Daarna naar de bushalte voor de bus naar Katsuura. Na een ritje van een klein uur arriveren we in het vissersdorp Katsuura. We brengen onze rugzakken naar onze herberg en lopen het dorpje in. Er is één lange straat met allerlei winkeltjes en restaurantjes, we passeren ook een pizzeria. Aan het einde van de straat steken we over naar de haven, daar is de visafslag met daarvoor nog een overdekte ruimte met aan de buitenkant allerlei zitjes. Je kunt er allerlei soorten vis eten maar vooral tonijn. We drinken een bakje koffie, Maja eet een ijsje. Ondertussen is het etenstijd en we gaan een heerlijke pizza eten. Vis eten we soms al drie keer per dag, dat is best lekker maar soms wil je dan toch even wat anders.

Na het eten doen we in de pizzaria nog een spelletje Qwixx en lopen daarna terug naar de haven. Maja, Ian en Jenna bestellen wat te drinken en Jos loopt nog een rondje over de haven. Veel bedrijvigheid is er niet meer.

Jos haalt ook nog een koffie en als we uitgedronken zijn loopt het al tegen 16.00 uur en gaan we richting onze herberg, we checken in en gaan even relaxen op onze kamer. Vanmorgen was het prachtig weer maar wel erg warm, 32 graden en een beetje benauwd. In de loop,van de middag betrekt de lucht en als we in onze herberg zitten horen we het getik van de regen, het regent behoorlijk.

Het was een flinke bui, maar iets over zessen wordt het toch weer droog en we lopen Katsuura in om ergens een hapje te eten. Er is veel dicht en de pizzeria zit vol, uiteindelijk vinden we toch een restaurantje waar we wat eten.

Jos eet tuna steak, erg lekker en Maja en Ian eten koude noodle soup, met ijsklontjes erin (was niet erg lekker). Jenna eet bijna niets, een paar hapjes van Ian, want ze voelt zich niet zo lekker. Uit eten in Japan is niet echt duur tussen de 10 en 15 euro (2000 yen), kun je goed eten.

Terug in onze herberg drinken we nog wat samen en kletsen gezellig, tegen half negen gaan Ian en Jenna nog een bezoekje brengen aan de onsen in onze herberg en wij maken ons klaar voor de nacht.

Zaterdag 8 juli.

We worden op tijd wakker dus nog ruim de tijd om even lekker te douchen. Om 8 uur staan we klaar om eerst ons ontbijt bij een echte bakker te gaan halen en daarna naar het station te lopen. De trein naar Osaka vertrekt om 8.49 uur. Heel de route gaat langs de kust, leuke uitzichten en de reis duurt 4 uur.

We rijden door veel tunnels en langs en door veel kleine plaatsjes. Sommige delen van die plaatsjes zien er verwaarloosd en rommelig uit.

Rond 13.00 uur komen we aan in Osaka en zoeken eerst een Starbucks op voor koffie en een hapje. Het station van Osaka is erg groot dus het duurt even voor we de trein vinden naar Kyoto, maar het lukt.

Tegen 16.00 uur zijn we in Kyoto, ondertussen hebben we besloten dat het beter is om in Kyoto te overnachten dan gelijk de camper op te halen en te vertrekken. We besluiten om maar naar het zelfde hotel te gaan als vorige keer en Jenna en Ian hadden daar al geboekt. Op weg naar het hotel komen we ook langs onze camper, we halen de spullen van Ian en Jenna eruit en vertellen dat we morgenochtend vertrekken. Aangekomen in het hotel checken Ian en Jenna gelijk in en wij vragen of er nog kamers zijn. Eén van de meisjes achter de balie zegt dat we beter kunnen inchecken via booking.com dat scheelt al gauw 2500 yen 15 euro , dus dat doen we, daar kunnen we vanavond weer voor eten. We gaan vanavond bij de Mc Donald eten.

Ian en Jenna gaan daarna naar het station want morgen willen ze naar Nagano om daar in de buurt 3 dagen te gaan wandelen, in het gebied dat heet Kamikochi daar hebben wij 1 dag gewandeld. Om 18.00 uur spreken we af bij de Mc Donald tegenover het station. Na het eten gaan wij terug naar het hotel en onderweg kopen we een paar biertjes. Jenna en Ian gaan dingen kopen die ze nodig hebben tijdens hun 3 daagse wandeling. Als we terug zijn in het hotel komen niet veel later Jenna en Ian en we drinken gezellig een paar biertjes. De gesprekken met Jenna en Ian gaan iedere keer over allerlei verschillende onderwerpen ook heel persoonlijke dingen en dat maakt het wel bijzonder. We spreken af dat het niet weer 5 jaar moet duren voor we elkaar zien. De volgende afspraak wordt ‘Tour Du Mont Blanc’. Rond half tien nemen we afscheid van elkaar want zij willen morgenochtend om 6.00 uur vertrekken richting Nagano en ook wij gaan langzaam naar bed. Ik luister ondertussen naar The Script en Coldplay, morgen richting Tokyo.

Zondag 9 juli.

Ons verblijf in Japan loopt naar z’n einde alleen Tokyo bezoeken staat nog op de planning.

We staan op tijd op pakken onze spullen in drinken koffie en thee en halen de camper op. Het gat in het luikje van de camper is netjes dicht geplakt. We betalen, bedanken en vertrekken, meer dan 500 km naar Tokyo.

Zo gauw we Kyoto achter ons hebben gelaten stoppen we om te tanken en te ontbijten. Het wordt een dagje camper rijden, tegen 6.00 uur komen we in de buurt van onze bestemming. We kopen wat om te eten en tanken de camper vol.

Een medewerker ontvangt ons en zorgt ervoor dat we onze koffers weer vinden, zodat we morgen de camper leeg kunnen halen en alles weer netjes in de koffer krijgen.

De medewerker sluit weer af en wenst ons een goede nacht toe, wij eten en drinken wat en gaan redelijk op tijd naar bed. Eigenlijk is het in de camper een beetje te warm om goed te kunnen slapen, we zetten alles wat open kan open, overal wel gaas voor, maar dat helpt maar een klein beetje. Helaas het is even niet anders.

Maandag 10 juli.

Na een slechte nachtrust, toch nog een beetje geslapen, zijn we al vroeg wakker.

Om half zeven besluiten we om maar op te staan, eten we 3 bananen op zetten thee en drinken ook het restant van de sinaasappelsap op. We beginnen met inpakken en daarna maken we de camper schoon waarmee we om 8.30 uur klaar zijn. Om 9.00 uur druppelen alle werknemers zo’n beetje binnen. Iemand beoordeelt onze camper, het ziet er allemaal goed uit alleen de schade aan luikje op het dak kost ons 20.000 yen dus zo’n 120 euro. Rond 10.00 uur worden we naar het vliegveld Narita gebracht waar vandaan we woensdag weer naar huis vliegen. Er moeten op het vliegveld nog wat dingen geregeld worden, een telefoonkaart voor Jos wordt er één voor 5 dagen, de koffers in een locker, 1 koffertje gaat mee naar Tokyo en een bus naar Tokyo. Het lukt allemaal en om 12.15 uur vertrekken met de bus naar Tokyo.

Iets over half twee komen we aan in Tokyo in de wijk Shibuya, in deze wijk is ook het drukste kruispunt van Tokyo en misschien wel van de wereld. We gaan er even kijken, toch apart om deze drukte te zien, bij groen licht verwerkt dit kruispunt ongeveer 2500 mensen. Bij dit kruispunt staat ook het een beeld van de hond Hachi, het verhaal gaat over de hond Akita Hachiko. Hachi wachtte elke dag op z’n baasje bij het station Shibuya en deed dat nog 9 jaar lang na het overlijden van z’n baasje.

We eten wat en gaan daarna op zoek naar de metro, als we deze vinden kopen we een 48 uurskaart voor de metro en gaan op zoek naar ons hotel en checken we in en nemen een heerlijke douche.

In de loop van de avond wandelen we de wijk Shinjuku in, in deze wijk ligt ons hotel. Shinjuku is een echte uitgaanswijk, de wijk zou zo in Amsterdam kunnen liggen. Zoveel lichtreclame als je hier ziet zie je zelfs in Amsterdam niet, het is ongelooflijk. Er rijden hier vrachtwagens rond met alleen maar licht reclame.

We eten noodles, en drinken daarna wat in een British Pub. Rond half tien zoeken we ons hotel weer op en genieten van onze nachtrust.

Dinsdag 11 juli.

We staan rond 8.30 uur op, we willen vanmorgen eerst naar de vismarkt bij Toyosu, dit is een van de grootste vismarkten van de wereld. Tegen 9.00 uur stappen we de metro in en aangekomen bij Toyosu ontbijten we eerst bij een Starbucks tegenover het station. We komen wat laat bij de vismarkt maar goed we krijgen toch een indruk. Als bezoeker mag je niet meer over de markt lopen, vanachter glas kun je alles bekijken.

We lopen ook nog langs de groente en fruitmarkt waar het drukker is. Er is ook nog een hal met allerlei kraampjes en eet tentjes. Ook hier lopen we door. Hierna gaan we naar het keizerlijk paleis. Als we daar aankomen blijkt dat weer wel langs kunnen lopen maar je mag niet op het terrein van het keizerlijk paleis komen en er staan overal mannen in blauwe pakken dus stiekem het terrein op gaan is geen optie.

Maja denkt dat het paleis later op de dag wel bekeken kan worden, dus gaan we eerst naar de Koishikawa Korakuen Garden. Dit is één van de oudste tuinen in Japan, is aan gelegd tijdens de Edo-periode en is in het drukke Tokyo, een oase van rust. We gaan met de metro terug naar het keizerlijk paleis, maar het blijkt dat dit helemaal niet bezocht kan worden wat heel begrijpelijk is, ik zou ook niet allerlei vreemden in mijn tuin willen zien lopen.

We gaan terug naar het hotel en frissen ons lekker op.

Eerst wilden we vanavond naar een Ierse pub, maar het wordt toch het hardrock café, er zijn er 2 in Tokyo, we gaan naar de oudste want die ligt het dichtste bij on hotel, al maakt dat met de metro niet veel uit. We eten er heerlijk, Maja een flinke hamburger en Jos een grote steak. We drinken op ons gemakje nog wat en gaan daarna toch nog even naar een Ierse pub.

Rond een uur of 11 zijn we weer terug in ons hotel best laat voor ons doen, maar we slapen heerlijk.

Woensdag 12 juli.

Onze laatste dag in Japan, wat is het allemaal weer snel gegaan, maar we hebben er van genoten. We slapen een beetje uit en om iets over tienen verlaten we ons hotel. We gaan naar Shibuya het drukste kruispunt in de wereld, vlak bij vertrekt onze bus naar het vliegveld Narita. Eerst gaan we bij de Starbucks ontbijten, daarna gaan we nog even winkelen om nog een paar cadeautjes te kopen.

Na het winkelen kijken we even waar precies de bus vertrekt en misschien kunnen we onze koffer er al achterlaten, dit kan niet. Vlakbij de plek waar waar de bus vertrekt lopen we een soort van winkelcentrum binnen waar het heerlijk koel is. Als we daarna terug lopen naar de plek waar de bus vertrekt, staat deze er al, we stappen in en niet veel later vertrekt de bus richting Narita.

Tegen 4 uur zijn we op het vliegveld, om 19.30 uur kunnen we inchecken en om 22.30 uur vertrekt het vliegtuig. Wordt een lange zit hopelijk vermaken we ons nog een beetje. Morgen zijn we weer thuis en zien we iedereen weer, wat ook weer heel goed is. Vakantie is heel leuk maar thuis zijn is daarna ook weer geweldig.

Na dit verslag komt er nog een nawoord over hoe ik alles ervaren heb en wat ik geleerd heb over de Japanner en Japan en of ik de Japanner een beetje kan doorgronden. Misschien kom ik tot de conclusie dat ik het nog steeds niet weet.